Μέχρι πριν από κάποια χρόνια ο διεθνής τύπος σχολίαζε σε τακτά χρονικά διαστήματα το οικονομικό θαύμα του Εκουαδόρ, δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο η χώρα κατάφερε να μειώσει τις ανισότητες έχοντας απέναντι και όχι μαζί την Ουάσινγκτον και τα μεγάλα της οικονομικά κέντρα. Η φτώχεια μειώθηκε και η χώρα ορθοπόδησε. Η κοινωνική πολιτική της Δημοκρατίας του Ισημερινού φέρει την υπογραφή του Ραφαέλ Κορρέα. Ενδεικτικά από το 2007, ημερομηνία ανάληψης της εξουσίας από τον Ραφαέλ Κορέα, οι κοινωνικές δαπάνες αυξήθηκαν αφού ο πρώην Πρόεδρος αρνήθηκε να υπακούσει τις εντολές του ΔΝΤ, αρνήθηκε δηλαδή να δίνει τα έσοδα από για την αποπληρωμή του χρέους. Για την ακρίβεια αποφάσισε το 80% των εσόδων από το μαύρο χρυσό να πηγαίνουν στις δαπάνες για παιδεία και υγεία.
Πριν από δυο χρόνια κατά τη διάρκεια των εκλογών στη Δημοκρατία του Ισημερινού χύθηκε πολύ μελάνι για το τι θα σήμαινε το τέλος της περιόδου Ραφαέλ για τη χώρα και τον Ασάνζ. Όλοι φοβόντουσαν πως εάν νικητής των εκλογών αναδεικνυόταν ο συντηρητικός Γκιγιέρμο Λάσο, το μικρό κράτος της κεντρικής Αμερικής θα σημείωνε νεοφιλελεύθερη στροφή και θα ακολουθούσε φιλοαμερικανική πολιτική για να ξεπεράσει την κρίση που είχε ξεκινήσει με την πτώση του πετρελαίου, μία κρίση που επιδεινωνόταν από το γεγονός πως η χώρα δεν είχε εθνικό νόμισμα.
Η φιλελεύθερη στροφή του Εκουαδόρ συντελέστηκε ωστόσο επί του αριστερού Λένιν Μορένο. Αυτός ήταν ο νικητής των εκλογών του 2017 και διάδοχος του Ραφαέλ Κορρέα. Τότε τον αποκαλούσαν Λένιν του Ισημερινού. Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ. Τον περασμένο Ιούνιο η ιστοσελίδα Nueva Sociedad είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο «Προς τα πού πάει το Εκουαδόρ του Λένιν Μορένο; Μεταξύ μίας κρίσης διαρκείας και ενός νέου νεοφιλελευθερισμού» . Πράγματι ο Μορένο –με επιχείρημα πως ο Κορρέα κληροδότησε στη χώρα ένα τεράστιο εξωτερικό χρέος –προχώρησε γρήγορα στην επιβολή ενός προγράμματος μείωσης δημόσιων δαπανών. Αποτέλεσμα; Όπως σημειώνει η ιστοσελίδα el comercio η φτώχεια σε εθνικό επίπεδο έφτασε στο 24.5 % τον Ιούνιο του 2018 ενώ τον Ιούνιο του 2017 δεν ξεπερνούσε το 23%. Όσο για την ακραία φτώχεια; Έφτασε το 9%, γεγονός που αποδίδεται στη φιλελεύθερη πολιτική του Μορένο, δηλαδή στη μείωση των κοινωνικών δαπανών, στη μείωση της φορολογίας των πλουσίων επιχειρηματιών και στις ιδιωτικοποιήσεις.
Σήμερα ο «αριστερός Μορένο» δεν είναι γνωστός μόνο ως νεοφιλελεύθερος αλλά και ως φιλοαμερικάνος πολιτικός που παρέδωσε τον Ασάνζ στο έλεος των βρετανικών αρχών. Όπως όλα δείχνουν ο πρόεδρος του Εκουαδόρ έκανε μια συμφωνία με το Λευκό Οίκο στο πλαίσιο της φιλοαμερικανικής πολιτικής που έχει υιοθετήσει. Για την ακρίβεια λέγεται πως αντάλλαξε τον Αυστραλό χάκερ με την ελάφρυνση του δημοσίου χρέους. Ο πρώην Πρόεδρος του Εκουαδόρ Ραφαέλ Κορρέα υποστήριξε, ωστόσο, σε συνέντευξη του στο France 24 πως ο νυν Πρόεδρος Λένιν Μορένο αντάλλαξε τον Ασάνζ με τη δική του «απαλλαγή από υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες εμπλέκεται».
Η κυβέρνηση Κορρέα ήταν ως γνωστόν άκρως αντι-αμερικανική, διατηρούσε στενές σχέσεις με τη Ρωσία και είχε προσφέρει με προθυμία άσυλο στον Ασάνζ.
Να υπενθυμίσουμε πως ο Γκιγιέρμο Λάσο – αντίπαλος του Μορένο στις εκλογές του 2017 - είχε πει προεκλογικά ότι αν κατακτούσε τον προεδρικό θώκο θα ζητούσε από τον Ασάνζ να εγκαταλείψει την πρεσβεία του Ισημερινού εντός 30 ημερών. Ο Λένιν Μορένο άργησε λίγο περισσότερο αλλά το έκανε. Σαν να ήταν ο Γκιγιέρμο Λάσο.
