Παράθυρο ευκαιρίας, στις αρχές του 2019, για τη μεγάλη επιστροφή στις αγορές, μετά την περιβόητη «καθαρή» έξοδο, αναζητά εναγώνιως η κυβέρνηση. Ή σωστότερα, ελπίζει.
Μέχρι τώρα η επιχείρηση «Αγορές», δεν έχει πάει και πολύ καλά. Η περιπλοκή στην Ιταλία και οι γενικότεροι προβληματισμοί για τις συνθήκες εντός και κυρίως εκτός χώρας, υποχρέωσαν τη μετάθεση της έκδοσης ομολόγων για το 2019 ακυρώνοντας τα σχέδια πανηγυρισμών για την έξοδο από τα μνημόνια.
Και μπορεί οι τεχνοκράτες του ΟΔΔΗΧ να εργάζονται εντατικά και αρκετά αποτελεσματικά για την έξοδο στις αγορές, ωστόσο το ερώτημα είναι αν ο χρόνος εργάζεται υπέρ της Ελλάδας. Αν οι συνθήκες στις αγορές θα επιτρέψουν σε μια χώρα-ειδική περίπτωση, όπως η δική μας, να αντλήσει κεφάλαια από επενδυτές με αξιοπρεπείς όρους.
Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει χάσει πολλά, αποτέλεσμα της κρίσης. Δεκάδες δισεκατομμύρια εθνικού προϊόντος, δισεκατομμύρια καταθέσεων, χιλιάδες θέσεις εργασίας, και πάρα πολύ χρόνο, χρόνο που σπαταλήσαμε από μνημόνιο σε μνημόνιο. Όμως δεν σπαταλήσαμε μόνο χρόνο, αλλά και μια εξαιρετικά ευνοϊκή συγκυρία για τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τις αγορές. Οι ουρανοί έβρεχαν μετρητά και εμείς... παίζαμε επανάσταση φλερτάροντας με την εθνική αυτοκτονία.
Ωστόσο, πλέον οι συνθήκες στις αγορές έχουν αλλάξει. Η ΕΚΤ ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της ποσοτικής χαλάρωσης, τα χρηματιστήρια σε Ευρώπη και Αμερική «βυθίζονται», πλήθος παραγόντων απειλούν τις αγορές και διάχυτη είναι η ανησυχία για μια υποχώρηση των διεθνών οικονομιών το 2019.
Η κυβέρνηση και το πολιτικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία τριετία έμαθαν πάρα πολλά για το πώς λειτουργεί πραγματικά ο κόσμος. Ας ελπίσουμε ότι το 2019 δεν θα χρειαστεί να μάθουν και την έννοια του κινδύνου αγοράς.
g.papadogiannis@economistas.gr
