Ο κλέψας του κλέψαντος
«Τα Παλικάρια έχουν μάθει από τότε που γεννήθηκαν να παραβιάζουν τους νόμους, ενώ οι Φαναριώτες να τους παρακάμπτουν».
Έντμοντ Αμπού – Η Ελλάδα του Όθωνα, Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Οχτώ, και πλέον, χρόνια μετά το ξέσπασμα της μεγάλης κρίσης, μιας κρίσης με δραματικές και ευρύτατες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, η χώρα βρίσκεται, επιτέλους εκτός μνημονίων, αλλά… Όσο και αν προσπαθήσει κανείς να δει κάτι διαφορετικό, όπου και να βλέπει το πρόσωπο της κρίσης.
Δεν μιλάμε για νέες επενδύσεις, δεν μιλάμε για την επιστροφή νέων που είχαν φύγει τα δύσκολα χρόνια, δεν μιλάμε για νέες εταιρείες, δεν μιλάμε για ισχυρή ανάπτυξη. Δεν ατενίζουμε με αισιοδοξία το αύριο. Αντίθετα.
Μιλάμε για την προφυλάκιση του κ. Γ. Παπαντωνίου, μιλάμε για το αδιανόητο σκάνδαλο της Folli Follie, μιλάμε διαρκώς για το τι έχει γίνει και από χθες μιλάμε για ένα ακόμα -αδιανόητο- εταιρικό σκάνδαλο στο οποίο μετέχουν κορυφαία στελέχη δυο κορυφαίων ελληνικών εταιριών. Η Jumbo, είναι μια από τις λίγες εγχώριες εταιρείες που κατάφερε στην κρίση να διακριθεί, με κεφαλαιοποίηση σήμερα που προσεγγίζει τα 2 δισ. ευρώ, ενώ η Εθνική Τράπεζα είναι μια από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες τράπεζες της χώρας. Διαβάζοντας το μεγάλο κόλπο με τα POS δυσκολεύεται να πιστέψει ότι μπορούν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, σε τέτοιο επίπεδο.
Και όμως. Δεν είναι τυχαία όλα αυτά. Είναι το τελευταίο στάδιο της κρίσης, μιας κρίσης που η οικονομική κατάρρευση ήταν το αποτέλεσμα όχι τόσο οικονομικών όσο δομικών προβλημάτων της χώρας. Ζούμε την τελευταία πράξη του δράματος σε μια χώρα όπου τα πάντα έχουν ξεχειλώσει και προβλήματα εμφανίζονται παντού ακόμα και στις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας και τις μεγάλες τράπεζες, οργανισμούς όπου έχουν την οικονομική επιφάνεια, τα μέσα και τους ανθρώπους για να λειτουργήσουν με διαδικασίες και κανόνες όπως συμβαίνει σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο. Αυτή είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα του «δεν έχει σημασία το ποιος είσαι παρά το ποιον ξέρεις» και του «κανείς δεν πάει μπροστά με το σταυρό στο χέρι». Όπως τα έγραφε ο Αμπού εκατό χρόνια πριν: ο κλέψας του κλέψαντος.
Δεν ήξερε, διαβάζω, η διοίκηση της Jumbo τι έκανε ο αντιπρόεδρός της. Λες και αυτό είναι καλύτερο. Χίλιες φορές να ήξεραν και απλά (πολύ κακώς) να αδιαφόρησαν παρά να μην είχαν αντιληφθεί τίποτα. Διότι είναι απείρως πιο προβληματικό μια εταιρεία κεφαλαιοποίησης σχεδόν 2 δισ. ευρώ, με παρουσία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, να μην είχε καταλάβει τίποτα για τις δραστηριότητες του αντιπροέδρου της, και το πώς έστησε μια κομπίνα διεθνών διαστάσεων.