Τα παγκόσμια πολιτικά κενά… ωφελούν τον Πούτιν
Την εβδομάδα που μας πέρασε ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε μία σειρά διπλωματικών επαφών υψηλού επιπέδου. Εμφανίστηκε στο Πεκίνο για το Φόρουμ του «Μία Ζώνη Ένας Δρόμος» και έτυχε πολύ θερμής υποδοχής από τον Κινέζο Πρόεδρο, Σι Ζινπίνγκ, που τον αποκάλεσε «καλό και παλιό φίλο του Κινεζικού λαού».
Λίγες ώρες πριν, στο Βλαδιβοστόκ, ο Ρώσος Πρόεδρος υποδέχτηκε τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν, ο οποίος είχε μόνο καλά λόγια να πει για τον ένοικο του Κρεμλίνου. Ο Πούτιν μπήκε στο επίκεντρο της επίλυσης ενός διεθνούς θέματος – της αποπυρηνικοποίησης της Κορεατικής χερσονήσου – και τοποθέτησε – ξανά – τον εαυτό του στο επίκεντρο της διεθνούς πολιτικής σκηνής.
Κάτι που δεν έχει ειπωθεί ιδιαιτέρως είναι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επιχειρήσει να επιλύσει το θέμα της Βόρειας Κορέας κάνοντας δύο συναντήσεις με τον Κιμ Γιονγκ Ουν που δεν κατέληξαν πουθενά και, ουσιαστικά, νομιμοποιώντας το δικτάτορα της Πιονγιάνγκ, πρώην παρία, στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Μετά την αποτυχία της Συνόδου Τραμπ – Κιμ, ο Πλανητάρχης δήλωσε ότι «κάποιες φορές, πρέπει να φεύγεις». Ωστόσο, όταν φεύγουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, αναλαμβάνει ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το παράδειγμα της δολοφονίας του Σαουδάραβα δημοσιογράφου, Τζαμάλ Κασόγκι, είναι πολύ χαρακτηριστικό της στάσης της Μόσχας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Το θέμα είχε ως αποτέλεσμα να υποβαθμιστούν οι σχέσεις των ΗΠΑ με τη Σαουδική Αραβία και, παρά την παγκόσμια κατακραυγή, η Μόσχα τήρησε σιγή ισχύος το διάστημα της κρίσης.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι Φιλιππίνες, παραδοσιακός σύμμαχος και πρώην αποικία των ΗΠΑ. Το 2017, ο Πρόεδρος Ροντρίγκο Ντουτέρτε, θαυμαστής του Πούτιν, έκανε επίσημη επίσκεψη στη χώρα. Ήταν μία κρίσιμη στιγμή, καθώς η Ρωσία άνοιγε τις πόρτες της στις Φιλιππίνες και οι ΗΠΑ της έκλειναν εν μέσω σειράς καταγγελιών για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο του πολέμου που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση κατά των εμπόρων, αλλά και των χρηστών, ναρκωτικών.
Και, φυσικά, υπάρχει και η κρίση στη Βενεζουέλα, όπου το Κρεμλίνο στηρίζει το Νικολάς Μαδούρο. Με προκλητικές, αλλά χαμηλού κόστους, χειρονομίες, όπως για παράδειγμα την πτήση ρωσικών βομβαρδιστικών στη χώρα, ο Πούτιν δείχνει ότι μπορεί να παίξει στην πίσω αυλή της Δύσης, αλλά και των ΗΠΑ.
Είναι, λοιπόν, σαφές από τα παραπάνω παραδείγματα ότι ο Ρώσος Πρόεδρος εμφανίζεται όπου μειώνεται η ισχύς της Ουάσιγκτον. Ως ένας εξαιρετικός σκακιστής των γεωπολιτικών ισορροπιών, ο Βλαντιμίρ Πούτιν κινεί τα πιόνια απέναντι στην Ουάσιγκτον. Η θέση του μοιάζει να είναι η στήριξη καθεστώτων σχετικά έως και εντελώς ανελεύθερων απέναντι στην ελευθερία του λόγου, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως, κάποιες φορές, αυτά που κάνει μοιάζουν με αυτοσχεδιασμούς και τις πολιτικές ad hoc.
Και, βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις προσπάθειες της Μόσχας να ελέγξει εκλογικά αποτελέσματα σε ολόκληρο τον κόσμο, από τις Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 2016, το δημοψήφισμα για την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη στήριξη της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, ακόμη και τις προσπάθειες που καταγγέλλονται τις τελευταίες εβδομάδες για τις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου.