Χώρες με γυναίκες επικεφαλής διαχειρίστηκαν καλύτερα την κρίση
Ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα φιλοξενεί στις σελίδες του το CNN, όπου αναζητά και καταγράφει τις χώρες με την καλύτερη ανταπόκριση στην κρίση του κορωνοϊού.
Στην Ταϊβάν, τα μέτρα που ελήφθησαν από νωρίς έλεγξαν την πανδημία με τόσο μεγάλη επιτυχία, που πλέον η χώρα εξάγει εκατομμύρια μάσκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλες χώρες.
Η Γερμανία πραγματοποίησε το μεγαλύτερης έκτασης πρόγραμμα ελέγχου στην Ευρώπη, κάνοντας 350.000 τεστ την εβδομάδα, με αποτέλεσμα να εντοπιστούν τα κρούσματα πολύ νωρίς και οι ασθενείς να λάβουν αποτελεσματικότερη θεραπεία.
Στη Νέα Ζηλανδία, η πρωθυπουργός έλαβε δράση από νωρίς, σταμάτησε τον τουρισμό και επέβαλε καραντίνα για ένα μήνα, περιορίζοντας τις απώλειες από τον κορωνοϊό σε μόλις εννέα θανάτους.
Και οι τρεις χώρες έχουν επαινεθεί από τη διεθνή κοινότητα για τον εντυπωσιακό χειρισμό της πανδημίας του κορωνοϊού. Βρίσκονται στις τρεις άκρες της Γης: η μία στο κέντρο της Ευρώπης, η άλλη στην Ασία και η τρίτη στο Νότιο Ειρηνικό. Όμως, έχουν ένα κοινό σημείο: και οι τρεις έχουν στο τιμόνι τους μία γυναίκα. Και το στοιχεία αυτό αποκτά μεγαλύτερη αξία, αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο το 7% των χωρών παγκοσμίως διοικούνται από γυναίκες.
Το παράδειγμα της Ταϊβάν είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Πρόκειται για μία δημοκρατία με 24 εκατομμύρια κατοίκους – σχεδόν τον ίδιο πληθυσμό με την Αυστραλία – στις ακτές της Κίνας. Το Πεκίνο διεκδικεί τα εδάφη της Ταϊβάν, γεγονός που την καθιστούσε από την αρχή μία χώρα που εκτεθειμένη σε πανδημία που προέρχεται από την Κίνα.
Όμως, όταν η Πρόεδρος της χώρας, Τσάι Ινγκ – Βεν άκουσε για ένα μυστηριώδη νέο ιό που μολύνει κατοίκους της Γουχάν, αμέσως αποφάσισε ότι θα ελέγχονται όλα τα αεροπλάνα που προέρχονται από τη Γουχάν. Στη συνέχεια, έστησε ένα κέντρο διοίκησης για την επιδημία, αύξησε την παραγωγή προστατευτικού υλικού όπως οι μάσκες και απαγόρευσε όλες τις πτήσεις προς την Κίνα,το Χονγκ Κονγκ και το Μακάου. Με αυτά τα μέτρα, η Ταϊβάν κατέγραψε λιγότερα από 400 κρούσματα και μόλις έξι θανάτους.
Η Γερμανία – με 83 εκατομμύρια κατοίκους – έχει δεκάδες χιλιάδες κρούσματα, όμως το ποσοστό θνησιμότητας είναι το χαμηλότερο στην Ευρώπη. Η Καγκελάριος Μέρκελ, με διδακτορικό στη χημεία, έχει τα ποσοστά της να εκτοξεύονται λόγω της απόκρισης στον κορονοϊό, με τη χώρα της να διαθέτει τις περισσότερες μονάδες εντατικής στην Ευρώπη και ένα τεράστιο πρόγραμμα τεστ στον πληθυσμό.
Εντυπωσιακή ήταν και η απόκριση της πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας σε μία χώρα με 5 εκατομμύρια κατοίκους που βασίζεται στον τουρισμό. Η Γιασίντα Άρντερν έκλεισε τα σύνορα στις 19 Μαρτίου, ανακοίνωσε lockdown τεσσάρων εβδομάδων στις 23 Μαρτίου και εφάρμοσε μεγάλο πρόγραμμα τεστ. Κατάφερε να έχει 1.300 κρούσματα και μόλις εννέα θανάτους.
Σαφώς, πολλοί ηγέτες άντρες ανταποκρίθηκαν πολύ καλά στον κορονοϊό – μεταξύ τους φυσικά και ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, καθώς και ο Πρόεδρος της Νότιας Κορέας, Μουν Τζέι – Ιν – όμως υπάρχουν και κάποιοι εγωκεντρικοί, αδαείς ηγέτες, οι οποίοι έθεσαν σε κίνδυνο εκατομμύρια ανθρώπους.
Πρώτος και καλύτερος φυσικά είναι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αρχικά κατηγόρησε τους Δημοκρατικούς ότι διασπείρουν hoax, ενώ αγνόησε και όλες τις εκκλήσεις των ειδικών για αρκετούς μήνες. Αυτό εκτόξευσε και τα κρούσματα και τους θανάτους με αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο της πανδημίας με τα περισσότερα κρούσματα και τους περισσότερους θανάτους από κάθε άλλη χώρα.
Αντιστοίχως, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, επίσης αγνόησε τις εκκλήσεις των ειδικών και τις προειδοποιήσεις για υγειονομική κρίση, αρνήθηκε να επιβάλει μέτρα όπως οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και, τελικά, είδε τον κίνδυνο όταν νόσησε και ο ίδιος. Όμως πλέον ήταν αργά για μία αποτελεσματική αντιμετώπιση…
Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε την τραγική στάση του Προέδρου της Κίνας, Σι Ζινπίνγκ, ο οποίος επέτρεψε σε πέντε εκατομμύρια ανθρώπους να φύγουν από τη Γουχάν όταν ξέσπασε η πανδημία, πριν επιβάλει μέτρα, ενώ αρνούνταν για εβδομάδες ακόμα και τη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αν είχε υιοθετήσει διαφορετική στάση, ο κόσμος δε θα αντιμετώπιζε σήμερα μία πανδημία.