Ο θυμός της Δύσης, οι νέες κυρώσεις και η υπόσχεση για νέα προηγμένα οπλικά συστήματα δεν ήταν αρκετά για να αποτραπεί η σφαγή εκατοντάδων άμαχων Ουκρανών στην Μπούκα, λίγα λεπτά από το Κίεβο.
Όσο περνούν οι μέρες και γίνονται ορατά τα εγκλήματα των Ρώσων στην Ουκρανία – ειδικά επί των αμάχων – τόσο αυξάνεται η επιθυμία να λογοδοτήσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ουκρανία ξεκίνησαν νέα έρευνα για πιθανά εγκλήματα πολέμου στην Μπούκα, έξω από το Κίεβο, όπου βρέθηκαν πτώματα αμάχων στους δρόμους. Μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου ζητούν από τον Μπάιντεν να επιταχύνει την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, ενώ η ΕΕ δέχεται πιέσεις να απαγορεύσει τις εισαγωγές πετρελαίου και άνθρακα από τη Ρωσία.
Βέβαια, η τραγωδία είναι ότι οι κυρώσεις δεν μπορούν να εμποδίσουν τον Πούτιν να σκοτώνει αμάχους στους δρόμους, ενώ αυξάνονται οι ενδείξεις ότι οι εικόνες από τη Μπούκα είναι η κορυφή του παγόβουνου της Ουκρανίας.
Ο Πούτιν γνωρίζει τα όρια της Δύσης
Οι σκληρότερες οικονομικές κυρώσεις στην ιστορία, το νέο στάτους της Ρωσίας ως διεθνής παρίας, καθώς και η πολιτιστική, διπλωματική, οικονομική και αθλητική της απομόνωση δεν κατάφεραν μέχρι ώρας να σταματήσουν τον ένοικο του Κρεμλίνου.
Οπλισμένος με το δεύτερο μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν γνωρίζει ότι η Δύση δεν έχει την πρόθεση να εμπλακεί άμεσα στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Μία παρέμβαση της Δύσης όπως έγινε στο Κόσοβο ή στη Λιβύη απαγορεύεται στην περίπτωση του Πούτιν εξ αιτίας του πυρηνικού του οπλοστασίου.
Ογδόντα χρόνια μετά την επικράτηση δικτατόρων όπως ο Αδόλφος Χίτλερ στη Γερμανία και ο Τζόζεφ Στάλιν στη Σοβιετική, ο Πούτιν έρχεται να δημιουργήσει ένα πολύ κακό προηγούμενο για τον 21ο αιώνα.
Ένα περίεργο είδος ατιμωρησίας
Η δηλούμενη αδιαφορία του Ρώσου Προέδρου για τις κυρώσεις φαίνεται να του δίνουν ένα περίεργο είδος ατιμωρησίας. Μπορεί οι κυρώσεις να έχουν αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα, όμως βραχυπρόθεσμα δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά.
Ο Ρώσος ηγέτης, όπως φαίνεται, δεν ενδιαφέρεται καν για τις απώλειες στα στρατεύματά του, ενώ το μόνο ίσως είναι το να καταστρέψει όσο μεγαλύτερο μέρος γίνεται της Ουκρανίας για να εμφανίσει μία νίκη στις 9 Μαΐου, την ημέρα της παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία, για να καταγραφεί από τα κρατικά ΜΜΕ.
Μία δίκη τύπου Νυρεμβέργης;
Την ίδια ώρα αυξάνονται οι εκκλήσεις για τη δημιουργία κάποιου είδους επίσημου μηχανισμού που θα μπορούσε να καταστήσει τον Πούτιν υπεύθυνο να λογοδοτήσει για εγκλήματα πολέμου.
Ουκρανοί αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι αυτά που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη χώρα αποτελούν τη μεγαλύτερη καταστροφή που έχει συντελεστεί στην Ευρώπη από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμου και ζητούν ένα σύστημα δικαιοσύνης αντίστοιχο με της Νυρεμβέργης όταν δικάστηκαν οι Ναζί εγκληματίες πολέμου.
Όμως το διεθνές σύστημα, όπως διαμορφώθηκε μετά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, καθιστά ένα τέτοιο εγχείρημα πολύ δύσκολο, καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να αποσπάσει διεθνή νομιμοποίηση.
Η Ρωσία, για παράδειγμα, θα ασκούσε βέτο σε οποιαδήποτε προσπάθεια περιείχε τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Το ίδιο ισχύει και για την Κίνα, που πρέπει και αυτή να καλύπτει τα εγκλήματά της κατά των Ουιγούρων και άλλων, φυσικά, ομάδων.
Η δυσκολία του να φέρουμε τον Πούτιν ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης δε σημαίνει ότι άλλοι Ρώσοι δεν μπορούν να δικαστούν για τα εγκλήματά τους στη Χάγη. Εξ άλλου, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο έχει ήδη ξεκινήσει τις έρευνές του, αλλά ακόμα είναι δύσκολο να προβλεφθεί το κατά πόσον άλλες μεγάλες χώρες θα στηρίξουν αυτή την προσπάθεια μέχρι το τέλος.
