Bloomberg: Η Ελλάδα κινείται απρόθυμα προς την κανονικότητα
Ένα εκτενές άρθρο γνώμης δημοσιεύει στη σελίδα του το οικονομικό πρακτορείο, Bloomberg, με τίτλο: «Η Ελλάδα σέρνεται προς την κανονικότητα» μετά την οικονομική κρίση και τα προγράμματα διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όπως επισημαίνει ο Ferdinando Giugliano, η Ελλάδα από την ημέρα που ξεκίνησε η κρίση μπήκε σε μία ατέρμονη αντιπαράθεση με τους Ευρωπαίους εταίρους της, κάτι που καλλιέργησε την κρίση του 2015 που κόντεψε να οδηγήσει τη χώρας μας εκτός της ευρωζώνης, μετά από ένα «δραματικό» δημοψήφισμα. Όμως, η Ελλάδα βγήκε από το τελευταίο πρόγραμμα τον περασμένο Αύγουστο και πλέον υπάρχει η αίσθηση ότι η χώρα επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς. Εν όψει των εκλογών της επόμενης χρονιάς, οι πολιτικοί έχουν σταματήσει σε μεγάλο βαθμό να κατηγορούν τις Βρυξέλλες και φαίνεται να επικεντρώνονται στο τι μπορούν να κάνουν οι ίδιοι.
Η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι έντονη, ωστόσο δίνει την εντύπωση ότι η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα, εκτιμά ο αρθρογράφος του οικονομικού πρακτορείου.
Σε αυτό βοηθά και η βελτίωση της οικονομίας. Το ΑΕΠ της Ελλάδας αναμένεται να αυξηθεί φέτος κατά 2%, καθώς οι εξαγωγές έχουν ανοδική πορεία, ενώ η ανεργία υποχώρησε επιτέλους κάτω από το 20%, καθώς το 2013 πλησίαζε το 30%. Φυσικά, πολλές εταιρείες είναι απρόθυμες να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις, εξ αιτίας της υψηλής φορολόγησης και του αρνητικού επιχειρηματικού κλίματος. Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μοιάζει επίσης να βελτιώνεται. Το χρέος της Ελλάδας αγγίζει το 180% του ΑΕΠ, όμως η Αθήνα πετυχαίνει τους στόχους που έχουν τεθεί από τους πιστωτές της. Το πρωτογενές πλεόνασμα τους πρώτους δέκα μήνες της χρονιάς άγγιξε τα 6,5 δισ. ευρώ, κάτι που δίνει στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να αποφύγει περαιτέρω περικοπές και να αυξήσει κάποιες δαπάνες.
Όλα αυτά, τονίζει το Bloomberg, έχουν ως αποτέλεσμα να έχει αλλάξει και ο πολιτικός λόγος. Και η Νέα Δημοκρατία, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποδεχτεί ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων και των διεθνών επενδυτών. Και παρότι πολλοί ακόμη κατηγορούν το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες για την επιδείνωση της κρίσης, αυτό δεν είναι πια το βασικό θέμα της πολιτικής συζήτησης.
Οι εκλογές της επόμενης χρονιάς ενδεχομένως, υποστηρίζει ο Ferdinando Giugliano, θα είναι μία πολιτική μάχη που θα καθορίσει το οικονομικό μοντέλο που θα ακολουθήσει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Ο Αλέξης Τσίπρας, που κόντεψε να έφερε την Ελλάδα ένα βήμα από την έξοδο από το ευρώ, πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να βοηθήσει αυτούς που έχουν μείνει πίσω εξ αιτίας της κρίσης. Και παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 39% στο 35% για τα επόμενα χρόνια, το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται αλλού. Το κόμμα θέλει να γεμίσει το δημόσιο τομέα με περισσότερους υπαλλήλους στην εκπαίδευση και την τοπική αυτοδιοίκηση. Θέλει επίσης να επαναφέρει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να αυξήσει τον κατώτατο μισθό, τις συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα.
Οι προτεραιότητες του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι εντελώς διαφορετικές. Ο επιχειρηματίας που έχει σπουδάσει στο Χάρβαρντ θέλει να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες ώστε να καταφέρει να προχωρήσει σε μία δραστική περικοπή της φορολογίας. Επίσης, θέλει να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις και να αναδιαρθρώσει τις συντάξεις ενισχύοντας την ιδιωτική πρόνοια.
Το Bloomberg υποστηρίζει ότι η τελευταία ύφεση στη χώρα μας προκλήθηκε από τον Τσίπρα και τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη, ο οποίος επέμενε στη σύγκρουση με τους πιστωτές. Αυτό ήταν και ο λόγος που η Αθήνα έχασε τον τελευταίο γύρο οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη. Η σύγκριση με την Πορτογαλία – που αύξησε το ΑΕΠ της κατά 12% από το 2014 έως το 2017, όταν στην Ελλάδα είχαμε στασιμότητα – είναι αμείλικτη.
Οι επενδυτές στη χώρα επιθυμούν αλλαγή. Κάποιοι υποχρεώθηκαν να πάνε στη Βουλγαρία και την Κύπρο για να πληρώνουν λιγότερους φόρους. Άλλοι υπογραμμίζουν την έλλειψη μεταρρυθμίσεων, καθώς και τις επιθέσεις στους ανεξάρτητους θεσμούς, όπως είναι η Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας. Ωστόσο, η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις, που θα δυσκολέψουν όποιον και να εκλεγεί για να κυβερνήσει. Τα μισά δάνεια του τραπεζικού συστήματος είναι «κόκκινα», ενώ το Χρηματιστήριο έχει χάσει το 50% της αξίας του. Η παγκόσμια επιβράδυνση μπορεί να φέρει ύφεση όταν θα αναλαμβάνει η επόμενη κυβέρνηση, κάτι που θα δυσκολέψει το έργο της να έχει τα πλεονάσματα που έχει υποσχεθεί. Η παραγωγικότητα παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα και το ίδιο ισχύει και για την εσωτερική κατανάλωση.
Τουλάχιστον, καταλήγει ο Ferdinando Giugliano, η χώρα μοιάζει έτοιμη να πάρει τη μοίρα της στα χέρια της.