Ολοταχώς για το 3% του ΑΕΠ οι αμυντικές δαπάνες

Τα μαχητικά Rafale/ Φωτογραφία Eurokinissi

Η νέα συμφωνία- μαμούθ με το Παρίσι, ύψους άνω των 5 δισ ευρώ, για την αγορά υπερσύγχρονων φρεγατών και κορβετών, επαναφέρει στο προσκήνιο τις δημοσιονομικές επιπτώσεις από την κούρσα των εξοπλισμών, που επιβάλλει με την επιθετική της στάση η γειτονική Τουρκία.

Ήδη, από τον πρώτο γύρο ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων και τις αμυντικές συμφωνίες με την Ουάσιγκτον, ο Προϋπολογισμός “γράφει” 760 εκατ. Ευρώ παραπάνω από τις αρχικές προβλέψεις, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι σχετικές συμβάσεις. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat, το 2019 η Ελλάδα καταλάμβανε τη δεύτερη θέση στην Ευρώπη στις αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ της (2%), ωστόσο από τα αντίστοιχα στοιχεία του ΝΑΤΟ για το 2020, φαίνεται ότι η Ελλάδα έχει περάσει μπροστά με διαφορά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα την περασμένη χρονιά υπολογίζεται ότι δαπάνησε κάτι παραπάνω από 5 δισ δολάρια για την άμυνα της κι αυτό μεταφράζεται σε 2,68% του ΑΕΠ της. Πώς κινήθηκε το... αντίπαλον δέος; Οι αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας ανέρχονται περίπου στο 1,8% του ΑΕΠ της, ωστόσο αυτό που ζαλίζει είναι η αποτύπωση αυτών των δαπανών σε απόλυτους αριθμούς: περίπου 13 δισ δολάρια το 2020 και πάνω από 14 δισ δολάρια το 2019. Επί της ουσίας, η Τουρκία βρίσκεται σταθερά στην 5η- 6η θέση των μελών του ΝΑΤΟ με τις υψηλότερες δαπάνες.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι η Ελλάδα ακόμα και στα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων, διατηρούσε τις δαπάνες για την άμυνα σταθερά πάνω από το 2% του ΑΕΠ της, την ώρα που οι αντίστοιχες δαπάνες για την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια περιορίζονταν. Μια ματιά σε έναν λίαν κατατοπιστικό πίνακα, φωτίζει μια πτυχή του θέματος. Από το 2014 ως το 2020, η γειτονική Τουρκία προχώρησε σε αύξηση των αμυντικών της δαπανών κατά 55,3%. Η Ελλάδα ακολούθησε με αύξηση τους κατά περίπου 12,6%.

Ο αντίκτυπος της κούρσας των εξοπλισμών αποτυπώνεται ακόμα καλύτερα, αν μετατρέψει κανείς αυτόν τον... ποταμό δολαρίων και ευρώ, σε κατά κεφαλήν δαπάνη, δηλαδή πόσα αναλογούν στον καθένα μας. Στην Τουρκία των 82 εκατομμυρίων κατοίκων, η κατά κεφαλήν δαπάνη για την άμυνα της χώρας υπολογίζεται σε 220 δολάρια. Στην Ελλάδα των- κάτι λιγότερο από- 11 εκατομμυρίων πολιτών, η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη για την άμυνα ανέρχεται σε 459 δολάρια.

Λίαν αποκαλυπτικό είναι, όμως και το στοιχείο για το πώς κατανέμονται στις δύο χώρες οι αμυντικές δαπάνες. Στην Τουρκία, το 34,2% αφορά σε εξοπλισμό και κάτι παραπάνω από το 50% στις δαπάνες μισθοδοσίας και συνταξιοδότησης στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην Ελλάδα, το πεδίο του εξοπλισμού “απορροφά” μόλις το 12% των δαπανών, ενώ η μερίδα του λέοντος- 75,63%- καλύπτει τις ανάγκες του προσωπικού, που είναι και η μεγαλύτερη μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ...

ΣΧΕΤΙΚΑ