Αλλαγές εν όψει στις πτωχευτικές διαδικασίες- Μήνυμα από τις Βρυξέλλες για κοινούς κανόνες σε όλα τα κράτη μέλη
Σε εγρήγορση τέθηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες (και) στην Αθήνα μετά τη συμφωνία που επήλθε στις Βρυξέλλες για μια νέα Οδηγία, που θα εναρμονίζει ορισμένες πτυχές του δικαίου περί αφερεγγυότητας, κοινώς θα ορίζει κοινούς κανόνες στις πτωχευτικές διαδικασίες.
Στόχος της νέας Οδηγίας είναι να γίνει Ευρωπαϊκή Ένωση πιο ελκυστική για τους επενδυτές, καθώς αυτήν τη στιγμή οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη έως και 27 διαφορετικούς κανόνες αφερεγγυότητας κατά την αξιολόγηση μιας επενδυτικής ευκαιρίας σε χώρα διαφορετική από τη δική τους. Ωστόσο, πίσω από αυτές τις αγαθές προθέσεις ελλοχεύουν κίνδυνοι και παγίδες, αφού όπως έχει δείξει η εμπειρία, κάθε οικονομία έχει τις ιδιαιτερότητες της. Για παράδειγμα στην Ελλάδα, η περιβόητη ραχοκοκαλιά του παραγωγικού ιστού είναι οι περίπου 800 χιλιάδες μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις
«Δεν θα απαιτηθούν μεγάλες αλλαγές στον Πτωχευτικό», καθησυχάζουν αρμόδιες πηγές στο economistas, επισημαίνοντας ότι όπου δεν υπάρχουν σήμερα ειδικές προβλέψεις και διατάξεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, θα γίνουν οι σχετικές παρεμβάσεις. Ούτως ή άλλως, τα κράτη μέλη θα έχουν προθεσμία δύο ετών και εννέα μηνών για να μεταφέρουν την Οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο, συνεπώς δεν υπάρχει πίεση χρόνου.
Διαφάνεια και ανίχνευση περιουσιακών στοιχείων
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν δύο προβλέψεις της υπό διαμόρφωση Οδηγίας, για τις οποίες θα πρέπει και η Ελλάδα να προσαρμόσει ανάλογα τους εθνικούς της κανόνες.
Κατ' αρχάς, προκειμένου να μειωθεί το εμπόδιο των επενδύσεων σε άλλο κράτος μέλος, οι χώρες της ΕΕ θα υποχρεούνται να καταρτίζουν ένα ενημερωτικό δελτίο με πρακτικές πληροφορίες σχετικά με τα κύρια χαρακτηριστικά της εσωτερικής τους νομοθεσίας περί αφερεγγυότητας. Το ενημερωτικό δελτίο θα είναι διαθέσιμο στην πύλη ηλεκτρονικής δικαιοσύνης της ΕΕ στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά, καθώς και στην πρωτότυπη γλώσσα.
Επιπλέον, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι πιστωτές μπορούν να ανακτήσουν τη μέγιστη αξία από την εκκαθαρισμένη εταιρεία, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ορίσουν δικαστήρια ή διοικητικές Αρχές οι οποίες, κατόπιν αιτήματος ενός διαχειριστή αφερεγγυότητας, θα μπορούν να έχουν πρόσβαση και να αναζητούν σε εθνικά κεντρικά μητρώα τραπεζικών λογαριασμών, καθώς και σε μητρώα τραπεζικών λογαριασμών που τηρούνται σε άλλα κράτη μέλη, στα οποία είναι δυνατή η πρόσβαση μέσω του συστήματος διασύνδεσης μητρώων τραπεζικών λογαριασμών (BARIS), όσον αφορά πληροφορίες σχετικά με περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν στην πτωχευτική περιουσία.
Η απαίτηση αυτή θα συνοδεύεται από κανόνες σχετικά με τους όρους πρόσβασης και την παρακολούθηση του τρόπου με τον οποίο πραγματοποιείται η πρόσβαση. Οι διαχειριστές αφερεγγυότητας θα έχουν επίσης πρόσβαση σε μητρώα πραγματικών δικαιούχων και σε ορισμένα εθνικά μητρώα και βάσεις δεδομένων. Και εδώ, ο στόχος είναι να βελτιωθεί η πρόσβαση των διαχειριστών αφερεγγυότητας, ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία είναι εγκατεστημένοι. Η σχετική πρόβλεψη της υπό διαμόρφωση Οδηγίας είναι μεταξύ αυτών για τις οποίες θα πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Επιτροπή πιστωτών
Μια άλλη καινοτομία είναι ότι, υπό ορισμένες συνθήκες, θα πρέπει να συσταθούν επιτροπές πιστωτών σε όλα τα κράτη μέλη. Η Οδηγία εναρμονίζει ορισμένα χαρακτηριστικά της επιτροπής πιστωτών σε όλα τα κράτη μέλη, όπως η σύνθεσή της, οι μέθοδοι εργασίας της επιτροπής, καθώς και η προσωπική ευθύνη των μελών της.
Η επιτροπή πιστωτών μπορεί να συμβάλει σε μια προβλέψιμη και δίκαιη κατανομή της ανακτημένης αξίας μεταξύ των πιστωτών, καθώς ενισχύει τη θέση τους στη διαδικασία αφερεγγυότητας. Εξασφαλίζει, για παράδειγμα, τη συμμετοχή μεμονωμένων πιστωτών που διαφορετικά, π.χ. λόγω περιορισμένων πόρων ή έλλειψης γεωγραφικής εγγύτητας, θα μπορούσαν να μην συμμετάσχουν στη διαδικασία. Τα κράτη μέλη θα έχουν, πάντως, τη δυνατότητα να περιορίσουν τη σύσταση της επιτροπής πιστωτών στις μεγάλες επιχειρήσεις.