ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ

Το πολιτικό προσωπικό δεν φαίνεται να έχει κατανοήσει τη σημασία της επίτευξης ισχυρών ρυθμών ανάπτυξης.

Tο βράδυ των εκλογών του 2015 πανηγυρίσαμε τη νίκη της δημοκρατίας, δώσαμε τα χέρια και ξεκινήσαμε να αλλάξουμε την Ευρώπη ολόκληρη.

Οι εκτιμήσεις του επιχειρηματικού κόσμου και της αγοράς για το πότε θα γίνουν εθνικές εκλογές. Προσδοκίες και κίνδυνοι.

Διάλυση κάθε έννοιας εμπιστοσύνης, δίχως την οποία καμία κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά. 

Η πιστοληπτική γραμμή ήταν ένα μεγάλο όπλο για τη χώρα που αφέθηκε να χαθεί στο βωμό μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και μιας ηγεσίας που σχεδιάζει με ορίζοντα ημέρας.

Αν η χώρα δεν κερδίσει τη μάχη της ανάπτυξης όλα τα άλλα πολύ σοβαρά μέτωπα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, από την παιδεία και την ασφάλεια μέχρι τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και το δημογραφικό, είναι από χέρι χαμένα.  

Το ευρώ απολαμβάνει μεγάλη εμπιστοσύνη σε όλη την ΕΕ, ωστόσο, στην Ελλάδα πολλοί θεωρούν το ενιαίο νόμισμα και την ευρωζώνη ως αιτίες της κρίσης.

Η χώρα μπορεί πολύ εύκολα να «φτιάξει» και να πάει πολύ υψηλότερα. Χρειάζεται μόνο λίγη τύχη και μια στάλα λιγότερο ανεύθυνες ηγεσίες.  

«Στέγνωσαν» οι Έλληνες, άδοξη κατάληξη έχουν μία στις τρεις "επιδρομές" από εφορία και ασφαλιστικά ταμεία καθώς στους λογαριασμούς δεν υπάρχει ούτε ...ευρώ.

Θα περίμενε κανείς ότι όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης κάποια στιγμή, έστω από τύχη ή σύμπτωση, η χώρα θα έκανε μια σωστή επιλογή.

Μετά από 10 χρόνια αδιάκοπης ανόδου στις ξένες αγορές η εικόνα τους το τελευταίο διάστημα θυμίζει τα …καζινόχαρτα, που είχαν διαπρέψει στο Χρηματιστήριο Αθηνών το 1997.

Η συμβολή της ΕΕ στην ανάπτυξη της χώρας και το εγχώριο πολιτικό προσωπικό.