Τα πρώτα ηλεκτρικά οχήματα κυψελών καυσίμου υδρογόνου έχουν ήδη τεθεί σε κυκλοφορία στην Ευρώπη. Από τα μέσα της δεκαετίας του 2020, η προσφορά οχημάτων θα αυξηθεί σημαντικά, με τουλάχιστον 60.000 φορτηγά να αναμένεται να λειτουργήσουν έως το 2030.
Ωστόσο, η υποδομή που είναι απαραίτητη για τον ανεφοδιασμό αυτών των φορτηγών κυψελών καυσίμου λείπει σχεδόν εντελώς σήμερα. Λόγω της υψηλότερης ζήτησης ενέργειας και ενέργειας, τα βαρέα οχήματα δεν μπορούν απλώς να χρησιμοποιούν την υπάρχουσα υποδομή για αυτοκίνητα.
Όπως αναφέρει η νέα μελέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA) σχετικά με τις απαιτήσεις υποδομής φορτηγών, αυτό το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να αναλάβουν δράση για να διασφαλίσουν την ταχεία ανάπτυξη υποδομής στο πλαίσιο της αναθεώρησης της οδηγίας για την υποδομή εναλλακτικών καυσίμων (AFID).
Πράγματι, θα πρέπει να οριστεί στόχος σε επίπεδο ΕΕ περίπου 300 κατάλληλων σταθμών ανεφοδιασμού υδρογόνου για φορτηγά έως το 2025 και τουλάχιστον 1.000 το αργότερο έως το 2030. Επιπλέον, ένας χώρος ανεφοδιασμού υδρογόνου θα πρέπει να είναι διαθέσιμος κάθε 200 χιλιόμετρα κατά μήκος του κεντρικού δικτύου έως το 2030. Ένας σταθμός ανεφοδιασμού υδρογόνου για φορτηγά θα πρέπει να έχει ημερήσια χωρητικότητα τουλάχιστον έξι τόνων H2 με τουλάχιστον δύο διανομείς ανά σταθμούς.
Για να διασφαλιστεί ότι ο απαραίτητος αριθμός σταθμών ανεφοδιασμού υδρογόνου θα είναι διαθέσιμος έως το 2025 και το 2030 σε ολόκληρη την ΕΕ, θα πρέπει να τεθούν δεσμευτικοί στόχοι ανά κράτος μέλος.
Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές φορτηγών έχουν δεσμευτεί πλήρως να επιτύχουν την ουδετερότητα του άνθρακα στις οδικές εμπορευματικές μεταφορές έως το 2050 το αργότερο. Τα οχήματα χαμηλών εκπομπών και ειδικά μηδενικών εκπομπών θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη αυτού του στόχου, ο αριθμός και το εύρος τους θα αυξηθούν γρήγορα τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο, όπως δείχνει αυτή η μελέτη, η υποδομή που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία, τη φόρτιση και τον ανεφοδιασμό αυτών των φορτηγών λείπει σχεδόν εντελώς. Η αναθεώρηση της οδηγίας για την υποδομή εναλλακτικών καυσίμων (AFID) παρουσιάζει μια κρίσιμη ευκαιρία για τον καθορισμό αποκλειστικών και δεσμευτικών στόχων υποδομής σε ευρωπαϊκό και κράτος μέλος για βαρέα οχήματα χαμηλής και μηδενικής εκπομπής.
Το AFID πρέπει να αναθεωρηθεί ώστε να ληφθούν υπόψη οι απαιτήσεις των βαρέων οχημάτων και να διευκολυνθεί η γρήγορη εκκίνηση ενός πυκνού δικτύου φόρτισης και ανεφοδιασμού σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη.
Θα πρέπει να θέσει συγκεκριμένα έναν στόχο 10.000-15.000 (υψηλότερης ισχύος) σημείων φόρτισης δημόσιου και προορισμού το αργότερο έως το 2025 και 40.000 ‐ 50.000 σημείων φόρτισης το αργότερο το 2030 . Επιπλέον, πρέπει να τεθεί στόχος για τουλάχιστον 40.000 δημόσιους φορτιστές ολονύκτιας ισχύος (100 kW) κατά τη διάρκεια της νύχτας σε χώρους στάθμευσης φορτηγών κατά μήκος των εθνικών οδών.
Για να διασφαλιστεί ότι ο απαραίτητος αριθμός σημείων χρέωσης θα είναι διαθέσιμος έως το 2025 και το 2030 σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, πρέπει να τεθούν δεσμευτικοί στόχοι ανά κράτος μέλος σύμφωνα με την προτεινόμενη μεθοδολογία.
Επιπλέον, πρέπει να τεθεί ένας στόχος περίπου 300 κατάλληλων σταθμών ανεφοδιασμού υδρογόνου φορτηγών έως το 2025 και τουλάχιστον 1.000 το αργότερο έως το 2030. Επιπλέον, ένας τόπος ανεφοδιασμού υδρογόνου θα πρέπει να είναι διαθέσιμος κάθε 200 χλμ. Στο δίκτυο έως το 2030. Ένας σταθμός ανεφοδιασμού υδρογόνου για φορτηγά θα πρέπει να έχει ελάχιστη ημερήσια χωρητικότητα τουλάχιστον έξι τόνων H2 με τουλάχιστον δύο διανομείς ανά σταθμούς.
