Η γερμανική απάντηση στη γαλλική σαμπάνια
Οι εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έρχονται συνήθως και με την συνοδεία του χαρακτηριστικού ήχου της σαμπάνιας. Σε όλο τον κόσμο ο αφρώδης οίνος από την Γαλλία έχει την τιμητική του, όμως στη Γερμανία το Sekt αποτελεί τον πιο ισχυρό αντίπαλο της σαμπάνιας.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Γερμανικού Οινολογικού Ινστιτούτου ένας Γερμανός καταναλώνει κατά μέσο όρο το χρόνο 3,5 λίτρα Sekt, το οποίο είναι η γερμανική εκδοχή της γαλλικής σαμπάνιας.
Πέρυσι εισήχθησαν 96.000 εκατόλιτρα σαμπάνιας στη Γερμανία. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί στο 14% των εισαγωγών αφρώδους οίνου και είναι κατά 1,3% περισσότερο σε σύγκριση με το 2016.
Την ίδια στιγμή, η ετήσια παραγωγή Sekt από εξειδικευμένους αμπελουργούς αντιστοιχεί περίπου σε 9 εκατομμύρια λίτρα το χρόνο ενώ η γενικότερη κατανάλωση Sekt κυμαίνεται στα 290 εκατομμύρια λίτρα και αφορά μια μεγαλύτερη βιομηχανική παραγωγή.
Όπως αναφέρει η Deutche Welle, τα τελευταία χρόνια μάλιστα η ποιότητα του Sekt έχει βελτιωθεί πάρα πολύ. Ένας από τους πρωτοπόρους στον τομέα είναι ο αμπελουργός Φόλκερ Ράουμλαντ, ο οποίος δηλώνει πως σε γευσιγνωσίες που διοργανώνονται δύσκολα μπορεί πια κανείς να ξεχωρίσει, όσον αφορά το άρωμα και τη γεύση, ένα καλό Sekt από τη σαμπάνια.
«Εμείς έχουμε το δικό μας στιλ, δεν αντιγράφουμε τη σαμπάνια» δηλώνει ο Φόλκερ Ράουμλαντ. Ακόμα και εάν ο τρόπος της παρασκευής με τη δεύτερη ζύμωση στο μπουκάλι είναι ο ίδιος με τη σαμπάνια, ο Γερμανός ειδικός θεωρεί πως το Sekt έχει τον δικό του χαρακτήρα. Επιπλέον έχει ένα ακόμα πλεονέκτημα: οι τιμές είναι πολύ πιο χαμηλές σε σύγκριση με τη γαλλική σαμπάνια.
Στη Γερμανία οι αμπελουργοί ξεκίνησαν να φτιάχνουν δικό τους Sekt την δεκαετία του 1980. O Φόλκερ Ράουμλαντ έφτιαξε το δικό του Sekt το 1981, όταν ακόμα σπούδαζε. Το 1982 ήταν μια χρονιά που παρήχθησαν μεγάλες ποσότητες και οι αμπελουργοί αναζητούσαν νέους τρόπους να αξιοποιήσουν την παραγωγή τους. Η αρχική σκέψη ήταν να φτιάξουν Sekt από ένα μόνο συγκεκριμένο είδος σταφυλιού. Με την πάροδο των χρόνων όμως αυτό άλλαξε. Σε Sekt φτιαγμένο από ρίσλινγκ δόθηκε συχνά ένας πιο όξινος χαρακτήρας ενώ όλο και πιο αγαπητό γινόταν το Sekt από ποικιλίες της Βουργουνδίας.