Μία ζοφερή πρόβλεψη έκαναν οι υπηρεσίες πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών, εκπρόσωποι των οποίων υποστηρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή θα οδηγήσει σε ενίσχυση των διεθνών εστιών έντασης. Μάλιστα, οι επικεφαλής των υπηρεσιών τονίζουν ότι η κλιματική αλλαγή θα έχει επιπτώσεις και στην εθνική ασφάλειας της χώρας έως το 2040.
Στη σχετική έρευνα που έχει διεξαχθεί, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι κυβερνήσεις των χωρών θα διαφωνήσουν στον τρόπο που θα πρέπει να ανταποκριθούν στην κλιματική κρίση και στις επιπτώσεις που θα έχει για τις φτωχές χώρες, οι οποίες θα δυσκολευτούν περισσότερο να προσαρμοστούν.
Επίσης, προειδοποιούν για τους κινδύνους φουτουριστικών γεω-μηχανικών τεχνολογιών, που ενδεχομένως θελήσουν να χρησιμοποιήσουν κάποιες χώρες δρώντας αυτόνομα από τις υπόλοιπες.
Το 27 σελίδων πόρισμα είναι το αποτέλεσμα ερευνών 18 αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών και πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη φορά που ερευνούν σε βάθος τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης στις διεθνείς σχέσεις.
Στο πόρισμα, παραδόθηκε στον Αμερικανό Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν, εν όψει της Συνόδου της Γλασκόβης, δίνεται η εικόνα ενός πλανήτη που δεν καταφέρνει να συνεργαστεί, γεγονός που οδηγεί σε ανταγωνισμούς και αστάθεια.
Επίσης, προειδοποιούν ότι οι χώρες θα προσπαθήσουν να υπερασπιστούν η κάθε μία την οικονομία τους και θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών. Κάποιες χώρες επίσης διστάζουν να αντιδράσουν, με περισσότερες από 20 να βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα για τουλάχιστον το 50% των συνολικών τους εσόδων από εξαγωγές.
Σύντομα, τονίζεται στο πόρισμα, «οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα είναι αισθητές σε ολόκληρο τον πλανήτη».
Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες εντοπίζουν 11 χώρες και δύο περιοχές όπου η ενέργεια, η τροφή, το νερό και η ασφάλεια τη υγείας κινδυνεύουν άμεσα. Πρόκειται για το Αφγανιστάν, τη Μπούρμα, την Ινδία, το Πακιστάν, τη Βόρεια Κορέα, τη Γουατεμάλα, την Αϊτή, την Ονδούρα, τη Νικαράγουα, την Κολομβία και το Ιράκ. Ενώ οι δύο περιοχές είναι η Κεντρική Αφρική και μικρές χώρες του Ειρηνικού, που τείνουν να γίνουν φτωχότερες και άρα να δυσκολεύονται περισσότερο να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.
Μία μεγάλη πηγή προβλημάτων θα είναι η έλλειψη νερού. Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, περίπου το 60% των επιφανειών με νερό βρίσκονται πάνω σε σύνορα. Χώρες όπως το Πακιστάν και η Ινδία έχουν τεράστιες διαφορές εδώ και πολλά χρόνια.
Μία άλλη πηγή ανησυχίας προέρχεται από την τεχνολογική εξέλιξη που αφορά στην κλιματική αλλαγή. Για παράδειγμα, κατασκευάζονται φουτουριστικά τεχνολογικά εργαλεία, τα οποία στέλνουν μικροσωματίδια στην άνω στρατόσφαιρα χρησιμοποιούν αέρια για να δροσίσουν τους ωκεανούς σε συγκεκριμένα σημεία. Αν αυτές οι τεχνολογίες χρησιμοποιηθούν από συγκεκριμένες χώρες, τότε απλά θα μετατοπίζουν το πρόβλημα σε γειτονικές χώρες δημιουργώντας απλά νέες εστίες έντασης.
