Την οργή και τη θλίψη τους εξέφρασαν με ανακοίνωσή τους, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, Παναγιώτης και Γιώργος, για το «λουκέτο» και τη διακοπή ηλεκτροδότησης στην ιστορική Χαλυβουργική, σημειώνοντας πως υπάρχουν τα κεφάλαια για τη διάσωση της εταιρείας αλλά «διοχετεύονται με κάθε είδους μεθόδευση στη σύζυγο του πατέρα μας, Ευανθία Παπαγιαννοπούλου».
Αναλυτικά η ανακοίνωση των αδελφών:
«Ο ιδιοκτήτης της πατέρας μας, δυστυχώς, αδυνατεί να αναλάβει πρωτοβουλία, να μετάσχει σε λήψη αποφάσεων και να συμβάλει στην υλοποίησή τους. Η κατάσταση γίνεται, μάλιστα, πιο τραγική από την ασφυκτική επίδραση όσων τον περιβάλλουν και μιλούν τάχα για λογαριασμό του, ενώ στην πραγματικότητα προτάσσουν την ιδιοτέλειά τους».
Η ΔΕΗ διέκοψε την ηλεκτροδότηση γιατί ο πατέρας μας δεν ήταν και δεν είναι σε θέση να κατανοήσει την απειλή και τις συνέπειες της παράλειψης να υποβληθεί η ρεαλιστική πρόταση διακανονισμού που είχε διαμορφωθεί από την Διοίκηση. Πρόταση που ολοκληρωμένη μεταφέρθηκε εγγράφως στους δικηγόρους του, αλλά και στον ίδιο καθ’ υποχρέωση, χωρίς να δοθεί οποιαδήποτε απάντηση, θετική ή αρνητική. Έτσι, εγκαταλείφθηκε κυνικά η επιχείρηση χωρίς ρεύμα, γεγονός που αναπόφευκτα οδηγεί στην ραγδαία απαξίωση του μηχανολογικού της εξοπλισμού και εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων.
3. Για να δοθούν οι πραγματικές διαστάσεις της πρωτοφανούς κατάστασης που αντιμετωπίζουμε, αρκεί να προσθέσουμε ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που τον εμφανίζουν να δηλώνει πριν από λίγες μόλις ημέρες ότι δήθεν «ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ χρηματοδότης της Χαλυβουργικής» (!).
Ενόψει των παραπάνω, δεν υπάρχουν περιθώρια για μισόλογα. Επισημαίνουμε λοιπόν ότι τα αναγκαία κεφάλαια για την διάσωση και επανεκκίνηση της Χαλυβουργικής υπάρχουν. Το ζήτημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια διοχετεύονται με κάθε είδους μεθόδευση στη σύζυγο του πατέρα μας Ευανθία Παπαγιαννοπούλου. Εξίσου σημαντικά ποσά παραμένουν δεσμευμένα σε λογαριασμούς της αλλοδαπής, εξαιτίας του παράνομου διορισμού της σε σειρά εταιρειών συνιδιοκτησίας μας.
Η μόνη αλήθεια είναι ότι τα τελευταία 3,5 χρόνια, αν και δεν κατέχουμε μετοχές της Χαλυβουργικής και προκειμένου να συμπαρασταθούμε για πολλοστή φορά στον πατέρα μας, η επιχείρηση παρέμεινε ζωντανή και με πληρωμένους στο ακέραιο τους εκατοντάδες εργαζομένους της αποκλειστικά χάρη σε δικά μας κεφάλαια.
Όσοι λοιπόν αποφασίζουν για τον πατέρα μας, χωρίς εκείνον, ηθελημένα καταστρέφουν ό,τι με υπερηφάνεια και υπερπροσπάθεια δημιουργήθηκε και με κόπο συντηρήθηκε. Θα είμαστε επίμονοι πολέμιοι των καταστροφικών επιλογών τους, με τις οποίες υπηρετούνται οι ιδιοτελείς επιδιώξεις τους.
