«Η Ευρώπη δεν είναι Αμερική», τονίζουν λέξη προς λέξη ευρωπαϊκές πηγές, σχολιάζοντας έτσι τη μάχη που μαίνεται στο εσωτερικό της ΕΚΤ για το κατά πόσο θα πρέπει να αναθεωρηθεί η πολιτική των μηδενικών και αρνητικών επιτοκίων, με φόντο έναν πληθωρισμό που πάει από ρεκόρ σε ρεκόρ.
Η αναφορά και ο παραλληλισμός με τις εξελίξεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού έχουν να κάνουν με τις δρομολογούμενες αυξήσεις επιτοκίων από τη FED, ως αντίδοτο στην υπερθέρμανση της αμερικανικής οικονομίας, η οποία, όπως και στην κρίση που πυροδότησε η κατάρρευση της Lehman Brothers, συνήλθε πολύ πιο γρήγορα από την κρίση της πανδημίας. Στην Ευρώπη, ωστόσο, η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική. Οι χώρες ανακάμπτουν με πολύ διαφορετικές ταχύτητες, η ανεργία στο Νότο παραμένει υψηλή, τα περιοριστικά μέτρα ανατροφοδοτούν την αβεβαιότητα και την ανησυχία για τη βιωσιμότητα κλάδων, επιχειρήσεων, νοικοκυριών και σαν να μην έφταναν αυτά, η ενεργειακή κρίση προκαλεί νέο σοκ.
Υπό άλλες συνθήκες οι παραπάνω δείκτες και η εκτόξευση του πληθωρισμού στα επίπεδα του 5%, θα είχαν σημάνει προ πολλού συναγερμό στην ΕΚΤ, ωστόσο αυτήν τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά ή τουλάχιστον αυτή είναι η επικρατούσα άποψη. Η πεποίθηση της Κ. Λαγκάρντ και πολλών Κεντρικών τραπεζιτών στο Νότο- και όχι μόνο- είναι ότι η εκτόξευση των τιμών στην Ενέργεια δεν πρέπει να «θολώσει» το βλέμμα της ΕΚΤ, η οποία θα πρέπει να διασφαλίσει ότι οι συνθήκες θα παραμείνουν ευνοϊκές έως ότου οι οικονομίες πάρουν για τα καλά μπροστά και αφήσουν πίσω τις «μαύρες» ημέρες της πανδημίας.
Φυσικά δεν σκέπτονται όλοι έτσι και ο ακήρυχτος πόλεμος μαίνεται, με τη Γερμανία να κρατάει τη… σημαία κόντρα στις επιλογές της Κ. Λαγκάρντ. «Καταλαβαίνουμε ότι οι αυξανόμενες τιμές προκαλούν ανησυχία σε πολύ κόσμο και λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψιν αυτήν την ανησυχία», ήταν η φράση που χρησιμοποίησε η επικεφαλής της ΕΚΤ αποχαιρετώντας το γνωστό φανατικό αντίπαλο της Γ. Βάιντμαν και γνωρίζοντας ότι η ίδια παραμένει εξαιρετικά αντιδημοφιλής στην κοινή γνώμη της Γερμανίας, που δυσανασχετεί με τις ανατιμήσεις. Ο αντίλογος είναι ότι δεν μπορεί η Γερμανία να αποτελεί μονίμως το μέτρο σύγκρισης, όταν οι υπόλοιπες χώρες αντιμετωπίζουν επίσης ανατιμήσεις αλλά και τον κίνδυνο επιβράδυνσης αν έχουμε αυξήσεις επιτοκίων στην παρούσα φάση.
Η Αθήνα παρακολουθεί την εξέλιξη της μάχης, με τη ζυγαριά να γέρνει επί του παρόντος προς τη μεριά της Κ. Λαγκάρντ και το ενδεχόμενο αύξησης των επιτοκίων να απομακρύνεται προς το 2023. Πέρα από τις ευνοϊκότερες συνθήκες για το δανεισμό τραπεζών, εταιριών αλλά και του Κράτους σε ένα περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων, το οικονομικό επιτελείο έχει κάθε λόγο να… απολαμβάνει το άφθονο, φτηνό χρήμα που ρέει προς την πραγματική οικονομία. Ένας ασφαλής δείκτης που αποτυπώνει αυτήν ακριβώς την εικόνα, είναι ο δείκτης των νέων οικοδομών, που μοιάζει να έχει πάρει «φωτιά».
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της Geoaxis, η κινητικότητα στην αγορά γης είναι έντονη:
- Κατασκευαστές/εργολάβοι αρχίζουν να διαθέτουν κεφάλαια και να επενδύουν, ποντάροντας στην αύξηση της ζήτησης διαμερισμάτων υψηλών προδιαγραφών.
- Οι δικαιοπραξίες και η οικοδομική δραστηριότητα παρουσιάζουν αύξηση.
- Οι ιδιοκτήτες οικοπέδων συζητούν μεγαλύτερες αντιπαροχές.
- Οι τράπεζες είναι περισσότερο διατεθειμένες να χρηματοδοτήσουν νέες αναπτύξεις.
- Η εικόνα στα Νότια προάστια είναι σαφώς πιο ενθαρρυντική από ότι στα Βόρεια προάστια.
