Στο μακρινό, συνάμα εφιαλτικό 2010, θα πρέπει να ανατρέξει κανείς για να βρει την Ελλάδα σε θέση δανειστή και όχι οφειλέτη του ΔΝΤ, μετά την προεξόφληση και του τελευταίου σεντ από τα πανάκριβα και λίαν επώδυνα μνημονιακά δάνεια του Ταμείου.
Αυτό είναι, ωστόσο, το λιγότερο από τα όσα έγιναν και συζητήθηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες της Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον. Ενδεικτικό είναι ότι σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία για τις εξελίξεις στην Ευρώπη, όπου έλαβε χώρα συνάντηση υψηλού επιπέδου Βορρά- Νότου, μεταξύ των λίγων θέσεων, υπήρχε μια φυλαγμένη για τον υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας. Κι όπως σημειώνουν όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, “αυτό λέει πολλά για τον αναβαθμισμένο ρόλο της χώρας μας”.
Αυτό που «πούλησε» κατά κύριο λόγο η ελληνική αντιπροσωπεία ήταν η επιτάχυνση της ελληνικής οικονομίας με ρυθμούς 6% φέτος, κάτι που της επιτρέπει όχι μόνο να υπερκαλύψει τις απώλειες του πανδημικού 2020, αλλά και να ορθώσει αναχώματα απέναντι στην ενεργειακή κρίση, στηρίζοντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις χωρίς να αποκλίνει ούτε χιλιοστό από τον αρχικό δημοσιονομικό στόχο. Όσο για το 2023, ακόμα και στα δυσμενή σενάρια που έχει εκπονήσει το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, το πρόσημο του ΑΕΠ παραμένει θετικό.
Η Ελλάδα «πούλησε», όμως και την ισχυρή θέση, από την οποία μπήκε σε αυτήν τη δίνη των αγορών. Το κλίμα που «αγόρασε» η ελληνική αντιπροσωπεία είναι ότι τουλάχιστον για έναν ακόμα χρόνο, οι αγορές θα μυρίζουν μπαρούτι. Τα επιτόκια θα ανεβαίνουν, κάτι που λίγο ως πολύ προεξοφλεί και η Έκθεση του ΔΝΤ, η οποία προβλέπει πληθωρισμό 5,7% το 2023 στην Ευρωζώνη, οδηγώντας ακόμα και το γερμανικό Bund στα επίπεδα του 3%!
Συναντήσεις δεν έγιναν, όμως, με τα στελέχη του ΔΝΤ και Ευρωπαίους αξιωματούχους. Το παρών έδωσαν μεγάλα «κεφάλια» επενδυτικών κολοσσών, που διαμορφώνουν κλίμα για τους επόμενους μήνες, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες έπεται νέος γύρος επαφών το Νοέμβριο ή το Δεκέμβριο. Τι επικοινώνησε η ελληνική πλευρά; Ότι μπαίνοντας σε αυτόν το μαραθώνιο, «όπλο» υπ’ αριθμόν 1 είναι τα ταμειακά διαθέσιμα, τα οποία παρά τα 50 δισ ευρώ που «έφυγαν» από το 2020 για τη στήριξη επιχειρήσεων- νοικοκυριών, διατηρούνται σήμερα στα 38,5 δισ ευρώ. Το «μαξιλάρι» αυτό στη χειρότερη περίπτωση θα βρίσκεται στα 30 δισ ευρώ στο τέλος του χρόνου.
«Όπλο» υπ’ αριθμόν 2 είναι τα swaps των 15 δις ευρώ, που έστηνε από το 2018 ο ΟΔΔΗΧ με «όχημα» τα διμερή δάνεια των 53 δισ ευρώ του πρώτου Μνημονίου. Όπως σημειώνει αρμόδια πηγή, “ο συνδυασμός των 2 αυτών “πολεμοφοδίων” μας δίνει τη δυνατότητα να απέχουμε από τις αγορές ακόμα και για 4 χρόνια”...
