Αποκαλυπτήρια στη βιωσιμότητα του Χρέους!
Με φόντο το υπερδεκαετές “παράθυρο” για την μείωση του Χρέους σε ευνοϊκές συνθήκες, που ανέδειξε η Τράπεζα της Ελλάδας, ο ΟΔΔΗΧ έριξε φως στο πώς και το γιατί της βιωσιμότητας του Χρέους, σε μια λίαν αποκαλυπτική παρουσίαση προς τους ξένους επενδυτές.
Ξεκινώντας από τα προφανή και σε έναν απολογισμό των έως τώρα κινήσεων και των αποτυπωμάτων τους, αναδεικνύεται το γεγονός ότι η Ελλάδα, που είδε το Χρέος της να εκτοξεύεται στο 206% του ΑΕΠ τη χρονιά του κορωνοϊού, στο τέλος του 2023 θα έχει σημειώσει τη μεγαλύτερη μείωση σε όλη την Ευρώπη και συγκεκριμένα κατά 19 μονάδες του ΑΕΠ!
Με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι στις πρόσφατες επαφές της ελληνικής αντιπροσωπείας στις ΗΠΑ έγινε για μια ακόμα φορά... παρέλαση μεγάλων “παικτών” της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας, η παρουσίαση του ΟΔΔΗΧ έρχεται για να ενισχύσει αυτήν την εικόνα.
Οι αβεβαιότητες της πανδημίας κι εν συνεχεία της σφοδρής ενεργειακής κρίσης, ουδόλως αποθάρρυναν τους θεσμικούς επενδυτές από το να επενδύσουν στο ελληνικό Χρέος, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει ανακτήσει ακόμα την επενδυτική βαθμίδα. Στις εκδόσεις του 2022, δηλαδή εν καιρώ πολέμου, το 9% των επενδυτών που αγόρασαν ελληνικό Χρέος, ήταν Κεντρικές Τράπεζες, Ασφαλιστικά Ταμεία και ασφαλιστικές εταιρίες, ενώ συνολικά οι θεσμικοί επενδυτές ανέβασαν το μερίδιο τους στο 82%, από 79% το 2020!
Τα επόμενα βήματα θα γίνουν σε ένα “στρωμένο” μονοπάτι, που οδηγεί στη βιωσιμότητα του Χρέους.
Κατ’ αρχάς, η προσήλωση στο στόχο της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της επιστροφής σε πρωτογενή πλεονάσματα, χαρακτηρίζεται ως εκ των ων ουκ άνευ για να γίνει η πολυπόθητη αναβάθμιση σε επενδυτική βαθμίδα εντός του 2023. Από εκεί και πέρα, το βασικό σενάριο προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 1,8% το 2024, 1,6% το 2025, 1,7% το 2026 και 2,1% κατά μέσο όρο από το 2027 και μετά.
Το “κλειδί” είναι, όμως, ο παρονομαστής του κλάσματος, δηλαδή το ΑΕΠ. Κι εδώ η Ελλάδα έχει έναν ακόμα άσσο στο μανίκι της: την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Το “πακέτο” επιχορηγήσεων- δανείων για την Ελλάδα είναι 31 δισ ευρώ και με τη μόχλευση ιδιωτικών κεφαλαίων υπολογίζεται ότι μπορούν να πέσουν στην οικονομία τουλάχιστον 60 δισ ευρώ. Το σημαντικότερο είναι ότι το 2026, αν όλα πάνε καλά, η Ελλάδα θα έχει τη μεγαλύτερη θετική επίπτωση στο ΑΕΠ της από το Ταμείο Ανάκαμψης: 3,3 ποσοστιαίες μονάδες.
Κι αν αναρωτιούνται κάποιοι γιατί οι αγορές αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο την Ελλάδα- που δεν έχει ακόμα επενδυτική βαθμίδα- και την Ιταλία, δεν έχει παρά να κοιτάξει τα ποιοτικά στοιχεία του ελληνικού Χρέους. Το βασικό στοιχείο είναι η... μαγική τριπλέτα: (1) διακράτηση του Χρέους από τον επίσημο τομέα (ESM/EFSF- κράτη), (2) μακρά ωρίμανση (3) “κλειδωμένα” επιτόκια.
Ειδικά όσον αφορά στην ωρίμανση του Χρέους, οι κινήσεις που έκανε ο ΟΔΔΗΧ τα τελευταία χρόνια, την έχουν “σπρώξει” στα 20 χρόνια. Πόση είναι η αντίστοιχη διάρκεια για την Ιταλία; Μόλις 7 έτη. Όσον αφορά στις δαπάνες για τόκους, από εκεί που αντιστοιχούσαν στο 11,3% των ετήσιων εσόδων, πλέον έχουν πέσει στο 4,8%, όταν η Ιταλία “παλεύει” με 8,1%
Το κερασάκι στην τούρτα είναι το “μαξιλάρι”, το οποίο παρά τις έκτακτες συνθήκες και τις επιπλέον δαπάνες για μέτρα στήριξης από το 2020 και μετά, διατηρείται στα 30,6 δισ ευρώ. Κι όπως λένε χαρακτηριστικά από τον ΟΔΔΗΧ, “αυτό το μαξιλάρι μας επιτρέπει να μείνουμε εκτός αγορών για μια 3ετία”.
Φυσικά τέτοια πρόθεση δεν υπάρχει. Το εκδοτικό πρόγραμμα του 2023 προβλέπει την άντληση 7 δισ ευρώ από τις αγορές, ενώ στο δεύτερο εξάμηνο του νέου έτους θα έχουμε και την πρώτη έκδοση “πράσινου” ομολόγου, διάρκειας τουλάχιστον 10 ετών, με ζητούμενο ποσό τουλάχιστον 3 δισ ευρώ.