Οι ασάφειες και τα κενά του Σχεδιασμού για την Ενέργεια

Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ανεξάρτητων Εταιριών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ) που εκπροσωπεί τις ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και συμμετείχε στη δημόσια διαβούλευση διαπιστώνει κενά στο κείμενο για τον Εθνικό Σχεδιασμό για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), και σημειώνει τα κύρια σημεία που πρέπει να αποσαφηνιστούν.

Όπως αναφέρει ο Σύνδεσμος, όσον αναφορά την αύξηση της ισχύος των ΑΠΕ και την διείσδυσή τους στην αγορά, θα πρέπει να διευκρινιστεί το βασικό ζήτημα που αφορά το οριστικό σχέδιο κατασκευής και λειτουργίας στο ηλεκτρικό σύστημα και την αγορά ηλεκτρισμού αυτών των νέων μονάδων ΑΠΕ. Το ΕΣΕΚ προβλέπει πως οι ΑΠΕ θα καλύπτουν κάτι λιγότερο από την ζήτηση ηλεκτρισμού το 2030 από το περίπου 30% που είναι στο 2018, με την αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος να φτάνει τα 14 GW από τα περίπου 5,2 GW που ήταν την χρονιά που πέρασε. Σύμφωνα με τον ΕΣΑΗ θα πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα του χωροταξικού σχεδιασμού και των διαθέσιμων εκτάσεων για τα νέα έργα ΑΠΕ καθώς βέβαια και το ποιες νέες επενδύσεις απαιτούνται τόσο στο Σύστημα Μεταφοράς όσο και στο Δίκτυο Διανομής έτσι ώστε να είναι εφικτή η ενσωμάτωση των νέων έργων ΑΠΕ.

Ένα άλλο σημείο προσοχής για τον ΕΣΑΗ είναι η διασύνδεση των Δωδεκανήσων με το ηπειρωτικό σύστημα. Όπως σημειώνει ο Σύνδεσμος το ΕΣΕΚ θα πρέπει να γίνει πιο σαφές και όπως αναφέρει ενώ στόχος είναι η διασύνδεση σχεδόν όλων των νησιών του Αιγαίου έως το 2029 -2030, την ίδια στιγμή σημειώνεται ότι είναι υπό διερεύνηση η σκοπιμότητα διασύνδεσης των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου και σε τρίτο σελίδα υπάρχει η εκτίμηση πως η συγκεκριμένη διασύνδεση θα λειτουργεί το 2031. Παράλληλα σημειώνει πως ο σχεδιασμός θα πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση της διασύνδεσης Ελλάδας Κύπρου με δεδομένο την ανάγκη επίτευξης του στόχου για μεταφορική ικανότητα διεθνών διασυνδέσεων κάθε μέλους της ΕΕ στο 15% της εγκατεστημένης ισχύος το 2030.

Η λειτουργία των συμβατικών μονάδων παραγωγής και οι δυνατότητες του συστήματος μεταφοράς αποτελούν επίσης σημεία προσοχής καθώς αποτελεί ερωτηματικό η βιωσιμότητα των λιγνιτικών μονάδων το 2030, ενώ όπως τονίζει ο Σύνδεσμος θα πρέπει να τεθεί υπ όψη και η νέα λιγνιτική μονάδα Μεγαλόπολη 5 που βρίσκεται σε εμπορική λειτουργία από τον Αύγουστο του 2018 και έχει προσωρινή μέγιστη ισχύ ίση με 500 MW. Παράλληλα, σχετικά με την αποθήκευση ενέργειας το Σχέδιο δεν αναφέρει τι είδους έργα προβλέπεται να λειτουργούν το 2030. Θα πρέπει να είναι σαφές ποιο ποσοστό αφορά σε αντλησιοταμίευση και ποιο – ενδεχομένως – σε άλλα μέσα αποθήκευσης.