Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστευαν ότι οι τεχνικές που εφαρμόζει το φοβερό και τρομερό IRS, δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στην Ελλάδα.
Η αλήθεια είναι ότι σε ουκ ολίγες περιπτώσεις, κάποιοι εφοριακοί πάνω στον... ενθουσιασμό τους, δεν εφάρμοσαν σωστά τις έμμεσες τεχνικές ελέγχου, με αποτέλεσμα οι Εκθέσεις τους και τα πρόστιμα να “πέφτουν”, ακόμα και για τυπικούς λόγους, στις Διευθύνσεις Επίλυσης Διαφορών.
Κατά πως φαίνεται, η περίοδος των... παιδικών ασθενειών, δηλαδή της εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών με σφάλματα και παραλείψεις, οδεύει προς το τέλος της. Αφενός οι οδηγίες από τις Κεντρικές Υπηρεσίες, αφετέρου τα νέα ηλεκτρονικά “εργαλεία” ελέγχου, οδηγούν τελικά σε αρτιότερες εις βάθος έρευνες και... λαβράκια, με αποτέλεσμα οι “πονηροί” να τρέχουν και να μη φτάνουν.
Ως γνωστόν, οι έμμεσες τεχνικές επιτρέπουν στις ελεγκτικές υπηρεσίες να υπολογίζουν τον πραγματικό τζίρο των επιχειρήσεων, αξιοποιώντας άλλα στοιχεία όπως για παράδειγμα τι αγόρασε μια επιχείρηση και με τι κόστος, τι δηλώνει ότι πούλησε και τι προκύπτει ότι πούλησε με βάση τα στοιχεία των απογραφών της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ελάχιστοι θα περίμεναν πως μια και μοναδική απόδειξη που δεν έχει κοπεί, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αδήλωτους τζίρους χιλιάδων ευρώ.
Σε έλεγχο που έγινε σε ατομική επιχείρηση με αντικείμενο εργασιών «Χονδρικό εμπόριο τυποποιημένων ζαχαρωδών», διαπιστώθηκε ότι για το Δεκέμβριο του 2017 δεν εξέδωσε στοιχεία φορολογικών εσόδων. Συγκεκριμένα, η ελεγχόμενη για ορισμένα προϊόντα πραγματοποίησε το μήνα Δεκέμβριο μεγαλύτερες σε ποσότητα αγορές απ’ ότι πωλήσεις και η διαφορά των προϊόντων αυτών δεν εμφανίζεται στην απογραφή λήξης του 2017.
Ποιο ήταν το πρώτο βήμα των ελεγκτών; Έλαβαν υπόψιν φορολογικά στοιχεία που έχουν εκδοθεί για τα προϊόντα αυτά το Δεκέμβριο του 2016. Οι διαφορές στα προϊόντα που αγοράστηκαν και πουλήθηκαν καθώς και η αξία πώλησης τους έδειξε κατ’ αρχάς ότι η ελεγχόμενη επιχείρηση για τη χρήση 2017 δεν εξέδωσε ως όφειλε τουλάχιστον ένα φορολογικό στοιχείο καθαρής αξίας 282,67 ευρώ πλέον ΦΠΑ 67,84 ευρώ. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για την επιχείρηση.
Στο μικροσκόπιο μπήκαν δαπάνες και τιμολόγια, με βασικό εύρημα ότι πληρωμές άνω των 42.000 ευρώ είχαν γίνει με... μετρητά και όχι μέσω τράπεζας, όπως ορίζει ο νόμος, με αποτέλεσμα αυτές οι δαπάνες να μην αναγνωρίζονται και να αυξάνουν αντιστοίχως τα ακαθάριστα έσοδα. Ανάλογη τύχη είχαν και δαπάνες περίπου 3.500 ευρώ, που αποδείχθηκε ότι δεν ήταν επαγγελματικές αλλά προσωπικές- καταναλωτικές, αλλά το colpo grosso έγινε όταν οι εφοριακοί εφάρμοσαν την έμμεση τεχνική ελέγχου της Αρχής των Αναλογιών.
Στο δια ταύτα, ο έλεγχος οδήγησε σε μια διαφορά δηλωθέντων- πραγματικών εσόδων, που ξεπερνούσε τις 123.000 ευρώ για μια και μόνο χρήση, ενώ η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της επιχείρησης. Όπως λένε αρμόδιες πηγές, την ίδια τύχη θα έχουν, πλέον, όσοι προσπαθούσαν ως τώρα να κρυφτούν πίσω από τις “τρύπες” της νομοθεσίας και τις αδυναμίες του ελεγκτικού μηχανισμού...
