Μπιλ Γκέιτς: Η άγνωστη ιστορία του δισεκατομμυριούχου από τα φοιτητικά του χρόνια στο Χάρβαρντ -Πώς έμπλεξε
Ο Μπιλ Γκέιτς δεν κινδύνευσε να αποβληθεί από το Χάρβαρντ για κακούς βαθμούς, αλλά για... υπερβολική χρήση υπολογιστή. Στο τελευταίο του βιβλίο Source Code, ο συνιδρυτής της Microsoft αποκάλυψε άγνωστες λεπτομέρειες από το φοιτητικό του παρελθόν, όταν το Πειθαρχικό Συμβούλιο του πανεπιστημίου εξέταζε σοβαρά την περίπτωσή του.
Το επεισόδιο εκτυλίχθηκε το δεύτερο έτος των σπουδών του. Ο Γκέιτς διάβαζε για τις εξετάσεις, όταν δέχθηκε τηλεφώνημα από στέλεχος του πανεπιστημίου, που τον κάλεσε στο γραφείο του. Ο νεαρός τότε φοιτητής κατάλαβε αμέσως το πρόβλημα: οι πολλές ώρες στο Aiken Computation Laboratory, το οποίο χρηματοδοτούνταν από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τα αρχεία, ο Γκέιτς είχε καταγράψει... 711 ώρες στο εργαστήριο. Ακόμα χειρότερα, είχε βάλει να δουλέψουν μαζί του δύο μη εξουσιοδοτημένα άτομα – ανάμεσά τους ο Πολ Άλεν (μετέπειτα συνιδρυτής της Microsoft) που ποτέ δεν υπήρξε φοιτητής του Χάρβαρντ – σε ένα εμπορικό έργο πληροφορικής.
Πώς διαχειρίστηκε την κατάσταση ο Γκέιτς
«Στη χειρότερη περίπτωση, το συμβούλιο μπορούσε να με αποβάλει από το Χάρβαρντ, και αν έκριναν τις πράξεις μου πολύ σοβαρές, να διαγράψουν και το φοιτητικό μου μητρώο», γράφει ο ίδιος.
Διαβάστε περισσότερα: Όταν ο Μπιλ Γκέιτς δεν ήθελε να γνωρίσει τον Γουόρεν Μπάφετ -Το δείπνο το 1991 που άλλαξε τα πάντα
Για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, έστειλε επιστολή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο, όπου υποστήριζε τις πράξεις του, ασκούσε κριτική στην έλλειψη εποπτείας του εργαστηρίου και εξηγούσε γιατί πίστευε ότι οι μικροϋπολογιστές ήταν το μέλλον. Ωστόσο, μετά από παρότρυνση του πατέρα του, κατέληξε σε πιο συμφιλιωτικό ύφος, ζητώντας συγγνώμη.
Μια εβδομάδα αργότερα έμαθε την απόφαση: το συμβούλιο τον «επέπληξε» για μη εξουσιοδοτημένη χρήση, χωρίς άλλη ποινή. Ο Γκέιτς παραδέχεται σήμερα ότι δεν το είχε αναφέρει ευρέως, επειδή «τελικά δεν ήταν και τόσο μεγάλο ζήτημα».
«Είχα τα πάνω και τα κάτω μου, και αυτό ήταν περισσότερο μια παρεξήγηση», λέει ο ίδιος. Μια παρεξήγηση που δεν στοίχισε τίποτα, αλλά υπενθυμίζει πως ακόμα και οι πιο πετυχημένοι άνθρωποι κουβαλούν ιστορίες αβεβαιότητας από τα φοιτητικά τους χρόνια.