ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΟΥΣ

«Κι ο άγιος φοβέρα θέλει», λέει η παροιμία που ταιριάζει γάντι με τη διαδικασία υποβολής των φορολογικών δηλώσεων.

Τυπικά, από τα 108 δισ ευρώ του «βουνού» των χρεών στις εφορίες, θεωρούνται εισπράξιμα περί τα 82 δισ ευρώ.

Τα μάτια τους δεκατέσσερα θα πρέπει να έχουν όσοι πήραν... χρωστούμενα προηγούμενων ετών στη διάρκεια του 2024, καθώς η δήλωσή τους στην εφορία μπορεί να κρύβει παγίδες.

Εντυπωσιακοί, πλην όμως επιβραδυνόμενοι, είναι οι ρυθμοί αύξησης της τιμής των ακινήτων, αν και είναι κοινή η πεποίθηση ότι από περιοχή σε περιοχή και από γειτονιά σε γειτονιά η εικόνα διαφοροποιείται. Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδας επιτρέπουν δύο πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.  

Πήραν «φωτιά» τα τηλέφωνα την περασμένη χρονιά, από τις κλήσεις της ΑΑΔΕ σε όσους ξέχασαν να πληρώσουν φόρους ή δόσεις ρυθμίσεων. Ο απολογισμός έδειξε ότι έγιναν σχεδόν 1 εκατομμύριο (!) κλήσεις κυρίως σε φορολογούμενους που δημιούργησαν για πρώτη φορά ληξιπρόθεσμα χρέη.

Ούτε πέτρα θα μείνει όρθια, σύμφωνα με το Επιχειρησιακό Σχέδιο που ήδη έχει «τρέχει» η ΑΑΔΕ, δίνοντας… ραντεβού με όσους κλέβουν δημόσιο χρήμα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Τα «παραθυράκια» του νόμου, αστοχίες ή αβλεψίες των ελεγκτικών μηχανισμών, τυπολατρία ή μια κάποια «χαλαρή» ανάγνωση των φορολογικών διατάξεων από τα διοικητικά δικαστήρια, μοιάζουν να βάζουν τρικλοποδιές στην προσπάθεια να κλείσουν οι «τρύπες» της φοροδιαφυγής και να αυξηθούν οι ροές στα κρατικά ταμεία.

Στη κρίσιμη δεκαετία 2025- 2035 διατηρούν την προσοχή τους οι τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπολογίζοντας ότι αν δεν επιβεβαιωθούν οι παραδοχές του βασικού σεναρίου για τους ρυθμούς ανάπτυξης, το ύψος των επιτοκίων και τα διαρθρωτικά πρωτογενή πλεονάσματα, το ελληνικό Χρέος θα σκαρφαλώσει ως και 9 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το εκτιμώμενο 119,1% του ΑΕΠ.

Γύρω στη 1 μονάδα παραπάνω πρωτογενές πλεόνασμα, θα δείξουν τα στοιχεία Eurostat - ΕΛΣΤΑΤ για το 2024, διευκολύνοντας τους σχεδιασμούς του οικονομικού επιτελείου για τις μειώσεις φόρων του 2026.

Παρά το ότι οι αγορές συμπεριφέρονται προ πολλού στην Ελλάδα, ως χώρα που έχει αφήσει πίσω της την βαθιά οικονομική κρίση, κάθε θετική αξιολόγηση και αναβάθμιση είναι ευπρόσδεκτη. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί δεν αντιλαμβάνονται πώς επηρεάζει την καθημερινότητα, την τσέπη τους, π.χ. η αναβάθμιση από τη Moody’s ή την DBRS.

Έχεις καλύψει σχεδόν το σύνολο του φετινού δανειακού προγράμματος πριν καλά- καλά συμπληρωθεί το πρώτο τρίμηνο του έτους, έχεις στο ταμείο περί τα 40 δισ ευρώ, έχεις κοσμοσυρροή σε κάθε έκδοση, έχεις την άνεση να παρακολουθείς τον «πυρετό» στις αγορές χωρίς να «ιδρώνεις».

Η εποχή του μερίσματος της ειρήνης, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, έχει τελειώσει. Με αυτήν την σκληρή, πλην όμως ρεαλιστική διαπίστωση, το Bruegel προσγειώνει άπαντες στην ωμή πραγματικότητα. Επί της ουσίας, πριν καλά- καλά προλάβουν να συνέλθουν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις της Ευρώπης- και της Ελλάδας φυσικά- από το σοκ της πανδημίας και του εξωφρενικού πληθωρισμού, καλούνται να αποδεχθούν (;) ότι τα κρατικά θησαυροφυλάκια δεν θα ανοίξουν για επιδόματα, μειώσεις φόρων, ενισχύσεις και επιδοτήσεις, αλλά για τη χρηματοδότηση ενός αμυντικού πλάνου- μαμούθ.