Σχέδιο για να «σβήσουν» χρέη στην εφορία
Οι αριθμοί είναι ασύλληπτοι. Τα ληξιπρόθεσμα χρέη στις εφορίες έχουν ξεπεράσει τα 104 δις ευρώ, ενώ οι προσαυξήσεις υπερβαίνουν τα 80 δις ευρώ, δείγμα του ότι ο μεγάλος όγκος αυτών των οφειλών έχει «βάθος» τουλάχιστον 10 ετών, χωρίς να βγαίνει ούτε μισό ευρώ από τις τσέπες αυτών των οφειλετών.
Ανατρέχοντας, δε, κανείς στις λίστες των μεγαλοοφειλετών, βρίσκει τη ρίζα του κακού. Στην κορυφή της σχετικής λίστας φιγουράρει η… Ακρόπολις Χρηματιστηριακή με χρέη 9,8 δις ευρώ, αμέσως μετά βρίσκεται η… Ολυμπιακή Αεροπορία με συνολικές οφειλές γύρω στα 3,2 δις ευρώ και ακολουθούν άλλα… φαντάσματα όπως τα σούπερ μάρκετ Ατλάντικ, το Άλτερ, η Sprider, ακόμα και η… Τράπεζα Κρήτης! Υπάρχει, άραγε, κανείς που πιστεύει ότι μπορούν να εισπραχθούν αυτά τα χρέη; Μάλλον όχι.
«Αν κάποιος έχει παλιά χρέη, να τα περιορίσουμε με θεσμική διαφάνεια σε αυτά που πιθανότατα μπορούν να εισπραχθούν», υπογράμμισε ο Διοικητής της ΑΑΔΕ στο Tax Forum, ξαναφέρνοντας έτσι στο προσκήνιο τη συζήτηση για την αναγκαία αναθεώρηση του ισχύοντος πλαισίου για τις διαγραφές οφειλών, όταν αυτές χαρακτηρίζονται ανεπίδεκτες είσπραξης. Το θέμα δεν είναι καινούργιο, ωστόσο όταν στο πρόσφατο παρελθόν επιχειρήθηκε να έρθει σχετική διάταξη προς ψήφιση, αποσύρθηκε κακήν κακώς μετά από θυελλώδεις αντιδράσεις και «φωτοβολίδες» για «διαγραφές σε φίλους», για «συμφέροντα που θέλουν να γλιτώσουν» και άλλα τέτοια.
Όπως εξηγούν αρμόδιες πηγές, το βασικό πρόβλημα είναι η ύπαρξη κάποιου περιουσιακού στοιχείου που «μπλοκάρει» τη διαγραφή. Ποια είναι η σκέψη; Το «κούρεμα» της οφειλής ως το ύψος του εκτιμώμενου περιουσιακού στοιχείου. Για παράδειγμα αν κάποιος έχει χρέος 1 εκατ. ευρώ και εμφανίζεται να έχει περιουσιακό στοιχείο 200.000 ευρώ, να προσαρμοστεί η οφειλή στα επίπεδα του περιουσιακού στοιχείου ήτοι να διαγραφούν οι υπόλοιπες 800.000 ευρώ.
Με βάση τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, το πραγματικό, συνολικό ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο της 01/01/2019, αφαιρούμενων των χαρακτηρισμένων ως ανεπίδεκτων είσπραξης οφειλών, ανέρχεται σε 86,256 δισεκατ. ευρώ. Το συνολικό «αποτελεσματικό» ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο, δηλαδή το πλέον εισπράξιμο μέρος αυτού, υπολογίζεται σε μόλις 8,484 δισ. ευρώ και αποτελεί το 8,1% του συνολικού ληξιπρόθεσμου χρέους, δηλαδή σταγόνα στον ωκεανό.
«Καταπέλτης» είναι το Ελεγκτικό Συνέδριο. «Ενώ μεγάλο μέρος των ανωτέρω απαιτήσεων είναι αμφιβόλου εισπραξιμότητας, εντούτοις, κατά πάγια τακτική, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει σχετική πρόβλεψη απομείωσής τους. Η εκτίμηση, όμως, της εισπραξιμότητας των βεβαιωθέντων πέραν της δεκαετίας εσόδων και η συνακόλουθη διαγραφή των ανεπίδεκτων είσπραξης απαιτήσεων, αποτελούν αναγκαίες ενέργειες, ώστε ο Προϋπολογισμός να παρουσιάζει την πραγματική εικόνα του εισπρακτέου υπολοίπου», σημειώνει στην τελευταία του Έκθεση, όπου συν τοις άλλοις αποκαλύπτεται ότι από τις διαγραφές που έγιναν την προηγούμενη χρονιά, το 99% ήταν από δικαστικές αποφάσεις για παράνομα πρόστιμα της Φορολογικής Διοίκησης.
«Πρέπει να έχουμε τη γενναιότητα να πούμε πόσα από αυτά τα χρήματα μπορούν να εισπραχθούν. Υπάρχει μια κακή επικοινωνία που βγαίνει στον διεθνή Τύπο ότι στην Ελλάδα το ιδιωτικό χρέος είναι πολύ μεγάλο αναλογικά με το ΑΕΠ … Πρέπει να έχουμε τη γενναιότητα να πούμε πόσα από αυτά τα χρήματα μπορείς να τα πάρεις και να τα ρυθμίσεις». Είναι, άραγε, αυτή η δήλωση κάποιου μεγαλοοφειλέτη, που επιδιώκει να απαλλαγεί από τα χρέη του; Όχι. Είναι δηλώσεις του υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ Δ. Λιάκου, σε συζήτηση στους Δελφούς το 2017, όταν για πρώτη φορά «άνοιξε» η συζήτηση. Έκτοτε ουδέν.