Το τελευταίο διάστημα στην Κίνα ανά μερικές ημέρες, αξιωματούχοι παρελαύνουν σε τηλεοπτικά δίκτυα ή δημόσιες ομιλίες και υπόσχονται να πάρουν μέτρα για να δώσουν ώθηση στην παραπαίουσα οικονομία, συνήθως υποσχόμενοι βοήθεια στον ταραγμένο ιδιωτικό τομέα.
Κάποιες φορές οι επενδυτές πείθονται και αγοράζουν μετοχές, στέλνοντας τους δείκτες των χρηματιστηρίων σε υψηλότερα επίπεδα.
Τις περισσότερες φορές, όμως, οι επενδυτές αγνοούν αυτά τα μηνύματα των υπευθύνων αναμένοντας πιο συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία, σύμφωνα με αναλυτές, δεν είναι ιδιαιτέρως πιθανό να έρθουν άμεσα, επειδή η Κίνα είναι πλέον υπερβολικά χρεωμένη για να χρηματοδοτήσει την οικονομία της όπως έκανε πριν από 15 χρόνια κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Πέραν από κάποια συγκεκριμένα μέτρα για να βοηθηθεί η αγορά ακινήτων, η οποία πραγματοποιεί τη χειρότερη βουτιά στην ιστορία της, υπάρχουν ελάχιστα σημάδια ότι η κυβέρνηση θα παράσχει πραγματική οικονομική βοήθεια στους καταναλωτές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή στις επιχειρήσεις.
Ειδικοί εκτιμούν ότι η Κινεζική κυβέρνηση δεν φαίνεται να μπορεί να λάβει σημαντικά οικονομικά και χρηματιστηριακά μέτρα επειδή φοβάται ενδεχόμενη αύξηση του χρέους.
Η αλήθεια είναι ότι μετά το δυνατό ξεκίνημα της χρονιάς – όταν ήρθησαν οι περιορισμοί για τον κορονοϊό – η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου έχασε τη δυναμική της. Από τον Απρίλιο, μία σειρά απογοητευτικών οικονομικών στοιχείων και στατιστικών για τον πληθυσμό αύξησε τις ανησυχίες ότι η Κίνα μάλλον βρίσκεται αντιμέτωπη με μία περίοδο χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης και ενδεχομένως ένα μέλλον που θα μοιάζει με αυτά που βίωσε η οικονομία.
Το κινέζικο ΑΕΠ κατέγραψε οριακή άνοδο το δεύτερο τρίμηνο του έτους σε σχέση με το πρώτο όταν παρατηρήθηκε κάποια ώθηση από τον τερματισμό των μέτρων για τον κορονοϊό. Στη συνέχεια, όμως, υπήρξαν σημάδια αποπληθωρισμού αυξάνοντας τις ανησυχίες ότι η Κίνα θα μπει σε μία παρατεταμένη περίοδο στασιμότητας.
Με βάση την εμπειρία από τη δεκαετία του 1990 στην Ιαπωνία, υπάρχει ο κίνδυνος η Κίνα να μπαίνει στην «παγίδα της ρευστότητας», ένα σενάριο κατά το οποίο η νομισματική πολιτική δεν είναι αποτελεσματική και οι καταναλωτές κρατούν τα χρήματά τους αντί να τα ξοδεύουν. Και αυτό συμβαίνει επειδή αισθάνονται ανασφάλεια για το μέλλον και προσπαθούν να είναι επιφυλακτικοί.
Για να επανέλθει η Κινεζική οικονομία, το Πεκίνο θα πρέπει, λένε οι ειδικοί, να κάνει πράξη αυτά που εξαγγέλλει.
Η Κίνα – σε αντίθεση με τον υπόλοιπο πλανήτη και ειδικά τις ανεπτυγμένες οικονομίες – απείχε από τα μέτρα στήριξης σε καταναλωτές και επιχειρήσεις που επλήγησαν από τα lockdown λόγω του Covid. Για παράδειγμα, το πρώτο πακέτο μέτρων ισοδυναμούσε μόλις με το ένα τρίτο των αντίστοιχων μέτρων που ανακοίνωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς καν να δώσουν μετρητά σε πολίτες.
Και παρότι αυτό βοήθησε την Κίνα να αποφύγει το σοκ του πληθωρισμού που βίωσαν άλλες χώρες, το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών υποχώρησε σημαντικά. Ενώ οι μειώσεις επιτοκίων από μόνες τους δεν αρκούν για να αλλάξει το κλίμα.
