Η κυβέρνηση την τελευταία τριετία έμαθε πάρα πολλά για το πώς λειτουργεί, πραγματικά, ο κόσμος. Ας ελπίσουμε ότι το 2019 δεν θα χρειαστεί να μάθει και την έννοια του κινδύνου αγοράς.
Το ότι οι τράπεζες θα χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια είναι δεδομένο. Αυτό όμως που δεν είναι καθόλου δεδομένο είναι οι συνθήκες και ο χρόνος κάτω από τις οποίες θα απευθυνθούν στους επενδυτές.
Ο φιλοπαίγμων Φρεντερίκ Μπαστιά, ίσως σχολίαζε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και εν πάση περιπτώσει αυτό θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εύκολα με μερικές ακόμα προσλήψεις ειδικών ψυχολόγων για την υποστήριξη των εκπαιδευτικών που θα διδάσκουν σε άδειες αίθουσες.
Ο βασικός λόγος που δεν μπορούμε να βγούμε από το τέλμα της κρίσης είναι η διαχειριστική αδυναμία: η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης να διαχειριστούν την καθημερινότητα.
Αποχαιρετώντας την ποσοτική χαλάρωση (που δεν είδαμε ποτέ)
Από τη λίστα των αγορών ομολόγων που πραγματοποίησε η ΕΚΤ λείπει η χώρα που ίσως είχε την μεγαλύτερη ανάγκη του ευρωπαϊκού υπερ-όπλου ρευστότητας: η Ελλάδα.
Περισσότερο πολιτική ομιλία στην Ελλάδα, παρά υπουργού χώρας που αναζητά επενδυτές θύμισε η ομιλία του υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, στη Νέα Υόρκη.
Αν κοιτάξει κανείς τα στατιστικά στοιχεία στην ΕΕ θα δει ότι οι ώρες εργασίας του μέσου έλληνα εργαζομένου διαμορφώνονται σε επίπεδα ρεκόρ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Δεν ισχύει το ίδιο για την παραγωγικότητα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εγχώριες τράπεζες και κατ’ επέκταση η οικονομία είναι αυτό των προβληματικών δανείων.
Ακόμα και να τα κίτρινα γιλέκα έχουν δίκιο, ποιος θα εμποδίσει αύριο ας πούμε τις μαύρες καμπαρντίνες να κατακάψουν το Παρίσι ζητώντας κάποια άλλα δίκαια, κατά τη γνώμη τους, αιτήματα;
