EDITORIAL

Στη σκιά της Ελλάδας της στασιμότητας, της απαισιοδοξίας, της γραφειοκρατίας και της ατελείωτης γκρίνιας, ζει και αναπνέει μια «άλλη» Ελλάδα: η Ελλάδα του επιχειρείν. 

Κανένα αφήγημα για το πού πάμε, τους στόχους και το όραμα για τη θέση της χώρας στην Ευρώπη, στην περιοχή μας, στον κόσμο.

Το πρώτο μεγάλο βήμα ήταν οι Θεσμοί. Απαιτήσαμε και πετύχαμε την Τρόικα να την αποκαλούμε Θεσμούς.

Με ρίζες που φτάνουν στα τέλη του 19ο αιώνα η πορεία της Alpha Bank, μια πορεία 140 ετών, είναι συνυφασμένη όχι μόνο με την εξέλιξη της τραπεζικής Ελλάδα στην αλλά με την εξέλιξη και την πρόοδο της χώρας. 

Το 2019 θα είναι πιθανότατα μια δύσκολη χρονιά για τη χώρα και την οικονομία.

Δυστυχώς, η χώρα έχει εισέλθει σε μια μακρά προεκλογική περίοδο με την σκανδαλολογία να αναδεικνύεται σε βασικό όπλο, βασικό εργαλείο της εκλογικής μάχης.

Την περίοδο 2013 – 2015 πραγματοποιήθηκαν συνολικά στις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις οι τράπεζες ενισχύθηκαν με κεφάλαια ύψους 51,7 δισ. ευρώ.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την κακοδαιμονία των τραπεζών ωστόσο ένας βασικός είναι η πολιτική και το πολιτικό προσωπικό.

Οχτώ, και πλέον, χρόνια μετά το ξέσπασμα της μεγάλης κρίσης, μιας κρίσης με δραματικές και ευρύτατες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, η χώρα βρίσκεται, επιτέλους εκτός μνημονίων, αλλά…

Το πρόβλημα των τραπεζών δεν είναι άλλο από τα «κόκκινα» δάνεια. Κι αυτό γιατί είναι περίπου 2,5 φορές υψηλότερα από τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών.

Ενα σημαντικό μέρος των συμπολιτών μας, περίπου το 30%, εξακολουθεί να πιστεύει ότι όλα θα είχαν λυθεί και η κρίση θα είχε ξεπεραστεί αν δεν είμασταν στο ευρώ.

Γιατί δεν δούλεψε το ελατήριο της ανάκαμψης και τρία χρόνια μετά το δραματικό 2015 δεν φαίνεται να υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να δούμε ριμπάουντ.