ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΟΥΣ

Μπορεί για κάποιους οι δυνατότητες της Τεχνητής Νοημοσύνης να μοιάζουν με… παιχνίδι, ωστόσο πληθαίνουν οι αναλύσεις που αναδεικνύουν τους κινδύνους στην αγορά εργασίας, είτε αυτοί αφορούν στην απασχόληση είτε στις αποδοχές των εργαζομένων.

Σε αυτήν τη συγκυρία, όπου οι αγορές «ματώνουν», οι επενδυτές βιώνουν καθημερινά ένα σκωτσέζικο ντους ανάλογα με τις διαθέσεις του προέδρου Τραμπ και ουδείς γνωρίζει πώς θα αναδιαταχθεί η παγκόσμια οικονομία, η αναζήτηση «καταφυγίων» είναι μια πραγματικότητα. Αναμφίβολα το επίπεδο φορολογίας μιας χώρας είναι δείκτης, κριτήριο, που μπορεί να προσελκύσει ή να απωθήσει επενδυτές άρα και κεφάλαια. Και σε αυτό το πεδίο, η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στους πλέον φιλικούς προορισμούς, καθώς η φορολόγηση των μερισμάτων περιορίζεται στο 5%, κατατάσσοντας μας στην 6άδα των ευρωπαϊκών χωρών με συντελεστή χαμηλότερο του 10%.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τράπεζα της Ελλάδας εισηγείται την είσπραξη και τη διαχείριση του ΕΝΦΙΑ από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ωστόσο αυτήν τη φορά υπάρχει εκτενής συγκριτική μελέτη και ανάλυση επιπτώσεων, που αναμφίβολα μετατρέπουν τη σχετική εισήγηση σε κάτι περισσότερο από μια ακαδημαϊκή συζήτηση. Ξεκινώντας από τη διεθνή εμπειρία, δηλαδή το πώς ακριβώς αντιμετωπίζουν άλλες χώρες τους φόρους ακινήτων, η ΤτΕ επισημαίνει εξαρχής ότι η διαχείριση των φόρων περιουσίας αποκλειστικά ή πρωτίστως από τους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, παρατηρείται διεθνώς και αφορά διαφορετικές μορφές φόρων και ελεγκτικών μηχανισμών (τοπικής ή κρατικής εμβέλειας), με την επισήμανση ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε χαμηλή θέση ως προς τη διαχείριση φορολογικών εσόδων σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης μεταξύ των χωρών της Ευρώπης.

Αν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις τόσο του Αμερικανού προέδρου, όσο και των χωρών που δέχθηκαν το πρώτο (;) κύμα δασμών, αναλυτές και οικονομολόγοι έχουν ξεκινήσει την καταγραφή των «ζημιών», χωρίς φυσικά να μπαίνει στην εξίσωση η «αιματοχυσία» στα διεθνή χρηματιστήρια.

Τα πρώτα στοιχεία για το «έμπα» του 2025 επιβεβαιώνουν ότι η αγορά ακινήτων διατηρεί τη δυναμική της, κοινώς η απόκτηση κατοικίας ή και η ενοικίαση της, παραμένουν άπιαστο όνειρο για τη μεγάλη πλειοψηφία, ειδικά αν αναζητά κανείς νεότερα ακίνητα, με υψηλότερο δείκτη ενεργειακής απόδοσης.

Την 1η Απριλίου, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΜΗ, έκαναν έναρξη εργασιών 707 επιχειρήσεις. Όσες από αυτές τηρούν απλογραφικά βιβλία- π.χ. οι 282 από αυτές είναι ατομικές επιχειρήσεις- υποχρεούνται, πλέον, να υποβάλλουν κάθε μήνα και όχι κάθε τρίμηνο, δηλώσεις ΦΠΑ, αποδίδοντας φυσικά και τον αναλογούντα φόρο.

Η «έκρηξη» των ηλεκτρονικών πληρωμών και ο περιορισμός της χρήσης μετρητών, άνοιξε την «όρεξη» του οικονομικού επιτελείου, που βλέπει ότι η μάχη της φοροδιαφυγής ήδη αποδίδει καρπούς. Διαπιστώνοντας ότι πάνω από 3,6 εκατ. καταναλωτές χρησιμοποιούν το IRIS για μεταφορές χρημάτων μεταξύ τους και μάλιστα χωρίς προμήθειες κι έχοντας καταστεί υποχρεωτική η αποδοχή πληρωμών μέσω IRIS από τους επαγγελματίες (562.548 εγγεγραμμένα ΑΦΜ), το επόμενο βήμα ήταν να ανοίξει η «ομπρέλα» της υποχρεωτικότητας και για τις επιχειρήσεις. Όπερ κι εγένετο.

Το «βουνό» των χρεών στις εφορίες ξεπερνά τα 110 δισ. ευρώ, δηλαδή αντιστοιχεί περίπου στο 45% του ΑΕΠ.

Κι εκεί που τα φώτα της δημοσιότητας έπεφταν στις τάσεις της κτηματαγοράς στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, νέες έρευνες δείχνουν ότι το μεγάλο παιχνίδι γίνεται, πλέον, στην Περιφέρεια και ειδικά εκεί που το ενδιαφέρον των ξένων για εξοχική κατοικία ή βραχυχρόνιες μισθώσεις, προκαλεί απανωτές «εκρήξεις» στις τιμές πώλησης αλλά και τα ενοίκια.

Αν την επόμενη φορά που πάτε για πλύσιμο το αυτοκίνητο σας, ξεκινήσει ο υπάλληλος να τραβάει φωτογραφίες την πινακίδα σας, μην παραξενευτείτε και πολύ περισσότερο μην κινηθείτε εναντίον του με άγριες διαθέσεις.    

Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να πέφτουν- όχι αδίκως- στο… πάρτι που έχει στηθεί στην αγορά ακινήτων των Νοτίων Προαστίων της Αττικής, ωστόσο τα στοιχεία δείχνουν ότι η Κρήτη είναι το νέο χρυσωρυχείο.

Η αύξηση του κατώτατου μισθού επηρεάζει και τον προϋπολογισμό, καθώς συνεπάγεται οριζόντια αύξηση στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων (δεν αναπροσαρμόζεται μόνο ο εισαγωγικός μισθός).